این روزها حتا مرغ های خودی هم به حال و روزم می خندند ... ـ بازانتشار
می بینید به چه روزی مرا انداخته اند؟ حسابی لختم کرده اند؛ بی بال و پر و کت
بسته! آن نوار سیاه که می بینید، بازوبند پهلوانی نیست؛ نشانه ای از پای بستگی
است. این روزها حتا مرغ های خودی هم به حال و روزم می خندند ...
از زبان خروس بارها شکست خورده در میدان نبرد:
ب. الف. بزرگمهر پنجم آبان ماه ۱۳۹۴
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید! از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!
درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر