این همه از نابرابری دَم زدید و
فریاد برآوردید؛ لاکن می بینید که ویروس «کیر و اینا» میان فقیر و غنی، مسوول و بی
مسوولیت فرقی نمی گذارد و همه را به یک چشم می بیند. آیا این عدالت است؟ نه! اگر
چنین بود، خدا هم انگشتان پنج دست آدم را یکسان خلق می فرمود. بنابراین، حکمتی در
کار است. حال عملکرد «این ویروس منحوس»* را
ببینید و کلاه خودتان را قاضی کنید! کَاَنَّهُ بی بصیرتی مطلق است؛ گرچه، درباره ی
برخی از این مسوولین که گویا این ویروس بجان شان افتاده و از قرنطینه با
چهره هایی بَشّاش، پیام های امیدوارکننده برای این و آن می فرستند تا خبر مرگ شان
را برای مان نیاورند، باور نمی کنیم. ما با بیماری موش مردگی نه تنها آشناییم که فوت
و فن های آن را هم بلدیم چجوری بکار ببندیم. هرگاه مردند، ما می فهمیم که راست
گفته و خود را به موش مردگی نزده بودند.
ب. الف. بزرگمهر هشتم اسپند ماه ۱۳۹۸
* «من برنامهی امروز را فقط ترتیب دادم برای همین که این تشکر را بکنم در حضور
آقای دکتر مرندی، رییس محترم فرهنگستان علوم پزشکی؛ دوست داشتم که این تشکر قلبی
خودم را به همهی برادران و خواهران محترم پزشک و پرستار و کادرهای درمانی عرض
بکنم. انشاءالله که موفق باشید. کارتان بسیار با ارزش است. هم ارزش جامعهی پزشکی
و پرستاری را در جامعه بالا می برد که برده، هم مهمتر از این، ثواب الهی است که
خدای متعال قطعاً به شما اجر خواهد داد و ثواب خواهد داد؛ [همانطور که به آن
پرستار جوان از دست رفته، اجر و ثواب داد. از عرش بگوش ما رسانده اند که برای جانفشانی
اش برای بهبود بیماران با همه ی کمبودها و اینا در جهان فانی، جایی بسیار
خوب در بهشت به وی ارزانی شده و بزودی به شغل شریف حوریگری گماشته خواهد شد.] امیدواریم که
انشاءالله این کار برجسته و سنگین خیلی هم طولانی نشود و انشاءالله زودتر کلک این
ویروس منحوس گرفته بشود [گرچه، آماج سخن «حضرت بصیرت العظما» کنده شدن کَلَک آن است؛ پیری است
و خرفتی!] انشاءالله ...» از بیانات حکیمانه ی «حضرت کیر خر
نظام» در دیدار زورکی با برخی دست اندرکاران پزشکی مادرمرده، برگرفته از «تارنگاشت مُعَظَّم لله»
هشتم اسپند ماه ۱۳۹۸ (افزوده های درون [ ] از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر