«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ اسفند ۲۹, پنجشنبه

خوشا آنان که در نوروز شادند ... ـ بازانتشار

خوشا آنان که در نوروز شادند
تِراوِلمندهای اقتصادند

برای حیف و میلِ مال مردم
تمام سال در حال جهادند!
          
خوشا آنان که بر لُپ، چال دارند
در این نوروز، عشق و حال دارند

خوشا آن عده که سرتاسر سال
سری در سطل بیت المال دارند!
          
خوشا آنان که مثل برگِ یاسَند
فقط با دُم کُلُفتان در تماسند

علیرغم رکودِ اقتصادی
به شادی دور هم می اختلاسند!
          
خوشا آنان که از اسلام فولَند
مدیر بانکهای بااصولند

ربای شرعی از مردم گرفتند
ولی گفتند بیزار از نزولند!
          
خوشا آنان که دائم برقرارند
هوایی هم به جز خدمت ندارند

در این دورانِ ضعفِ معنویت
کماکان مؤمنانی رانت خوارند!
          
خوشا آنان که با اخلاص بُردند
پس از آن دل به کانادا سپردند

خوشا آنان که در دنیای فانی
همیشه فی سبیل الله خوردند!

عید همه مبارک!

از «گوگل پلاس». برنام را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

http://www.behzadbozorgmehr.com/2017/03/blog-post_675.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!