گفته هایی از رهبر جمهوری اسلامی درباره ی یگانگی میان
«شیعه» و «سنی» را برگرفته و درج نموده است:
«آن كسى كه نداى تفرقه‌ى بين شيعه و سنى را سر مي دهد و
به بهانه‌ى مذهب، مي خواهد وحدت ملى را به هم بزند، چه شيعه باشد و چه سنى، مزدور
دشمن است؛ چه بداند، چه نداند! گاهى بعضي ها مزدور دشمنند و خودشان نمي دانند.
افرادی را هم از بین شیعیان می شناسیم که فقط مسالهشان
مسالهی نادانی نیست؛ بلکه مأموریت دارند، برای اینکه ایجاد اختلاف کنند؛ ـ به
مقدسات اهل سنت اهانت می کند؛ عرض میکنم:
رفتار هر دو گروه حرام شرعی است و خلاف قانونی است.» (از سخنان علی خامنه ای)
از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور بویژه در نشانه گذاری ها
از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
می نویسم:
بیگمان، سخنان درستی است؛ ولی همچنان بسته در چارچوب دین
اسلام! و در نتیجه، سخنانی ناپیگیر، هم در چارچوب منطق درونی آن و هم در پهنه ی
کردار به آن! بهتر این بود و هست که گفته شود:
آن كسى كه نداى پراکندگی میان دین باوران از یک سو و نیز
میان دین باوران با ناباوران به دین و مذهب از سویی دیگر سر مي دهد و به بهانه ى دین
باوری یا ناباوری به دین مي خواهد یگانگی ملى را به هم بزند، چه شيعه باشد، چه
سنى، چه ارمنی باشد یا یهودی و چه ترک باشد یا پارس یا کرد و ترکمن و بلوچ و لُر، مزدور
دشمن است! زیرا آنچه براستی میان آدمیان جدایی می افکند و صف آن ها را از یکدیگر
جدا می کند، نه دین باوری یا بی باوری به این یا آن دین که داشتن منافع طبقاتی
آشتی ناپذیر با یکدیگر است. به این ترتیب و به عنوان نمونه، همه ی برده داران
مسلمان در جمهوری اسلامی موریتانی، همه ی اربابان و فئودال ها و بزرگ مالکان در
بسیاری از کشورهای وامانده از دیدگاه اقتصادی ـ اجتماعی و نیز همه ی سرمایه داران
بزرگ و کوچک ترسایی و یهودی و مسلمان و بودایی و بی دین که ویژگی همه ی آن ها بهره
کشی از نیروی کار و کشیدن تسمه از گرده ی آدمیان دیگر است، در یک صف و همه ی بهره
دهان از بردگان کشورها و جاهای بسیار وامانده گرفته تا رعیت ها و کارگران و بخش
عمده ی توده ی مزدبگیر که خوشبخت ترین شان، یکماه از حقوق ماهیانه ی خود جلوتر و
بدبخت ترین شان یک ماه یا بیش تر از حقوق ماهیانه ی خود وامانده اند، در صفی دیگر
قرار می گیرند.
اگر چنین گفته شود، درونمایه منطق گفتار آن «آقا»، چه
«نمودار اسلام» («حجت الاسلام») یاشد یا «نشانه ی خدا» («آیت الله») تا بی نهایتِ
چشم انداز رویش و پیشرفت اقتصادی ـ اجتماعی جامعه ی آدمی در شرایط کنونی کِش یافته
و چارچوب تنگ ملی را نیز خواهد شکافت!
ب. الف. بزرگمهر
۱۷ دی ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر