به شوخی می ماند؛ ولی شوخی نکرده اند؛* سایرین را آدم بشمار نیاورده اند؛ باریک تر بگویم:
می خواهند سر به تن سایرین نباشد. با این همه نمود و نشانه در هر زمینه ای، هنوز
باورتان نمی شود؟!
ب. الف. بزرگمهر هفتم اردی بهشت ماه ۱۳۹۹
* بر
پایه ی داده های «مرکز آمار ایران»، برای «دهک نخست روستایی» دسترسی به اینترنت ۲.۲ درصد و دسترسی
به رایانه ۰.۵ درصد است. همین دهک در شهر، ۵.۸ درصد به رایانه و ۱۶.۲ درصد به اینترنت دسترسی
دارد.
توانمندترین گروه [دهک؟] شهری، ۱۲.۴۶ برابر بیشتر از تنگدست
ترین گروه شهری به رایانه و ۵.۱ برابر بیش تر به اینترنت دسترسی دارد.
با این بیدادگری در دسترسی به فراخنای راست نما** (بجای «فضای مجازی»)، آیا سخن از «آموزش مجازی» به
جوک نمی ماند؟
برگرفته از «تلگرام»
ششم اردی بهشت ماه ۱۳۹۹ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی
درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
** پیشنهاد
شده به واژه نامه ی «آبادیس»:
با بدیده گرفتن روند پیشرفت فن آوری های رایانه ای و
رسانه ای و کمرنگ و زدوده شدن گام بگامِ
مرز میان فراخنای راستین و ناراستین، ساختگی یا اَهستیک، واژه ی پیشنهادی «راست
نما» را باریک تر از دیگر برابرها می بینم.
ب. الف. بزرگمهر هفتم اردی بهشت ماه ۱۳۹۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر