«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۲۷, جمعه

سوسو! «محصول» را می بینی؟! دیگر نمی بینی! ـ بازپخشش

از زمزمه های زیر لبی طوطی دولت زهدان اجاره ای:
مانده ایم در این سال نو چه خاکی به سر کنیم! آقا در سخنان گُهـ...ـربارشان فرموده اند:
«... آنچه که لازم است ادامه پیدا کند، عبارت است از اقدام کردن و عمل کردن و روی زمین، محصول کار را به مردم نشان دادن»*

در اقدام و عمل کردنش، چه روی زمین یا زیر زمین، جای سخنی نیست! اگر نمی فرمودند هم ما انجام می دادیم؛ همچنانکه تاکنون انجام داده ایم. سخن بر سر نشان دادن محصول کار به مردم است! چگونه آن را نشان بدهیم و سپس در جیب جای دهیم؟! اینگونه که مردم را بیش تر برآشفته و خشمگین می کنیم!

ب. الف. بزرگمهر     دوم فروردین ماه ۱۳۹۵


* پیام نوروزی «آقا بیشعور نظام» به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۵، یکم فروردین ماه ۱۳۹۵ 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!