ـ پس تکلیف آموزگار و دانش
آموز چیست؟! آموزش و پرورش چه می شود؟!
ـ تکلیف شان روشن است:
غازچرانی! البته ما غاز و اردک چندانی در ولایت مان نداریم؛ ولی اگر بودجه بگیریم،
می توانیم به اندازه ی نیاز از کشورهای اروپایی و کانادا و اینا وارد کنیم. آموزش
و پرورش هم انشاء الله بهتر خواهد شد؛ بحمدلله در هر دِه کوره ای، دستکم چند مسجد
و تکیه و امامزاده داریم و بسیاری از مُتولّیان شان از بیکاری مگس می پراکنند؛ در
همه جا مکتبخانه های قرآن و حدیث و اینا راه می اندازیم و پیشاپیش می دانیم که قلب
«آقا» را هم مملو از خوشحالی و نشاط می کنیم. این تازه آغاز راه است؛ در زمینه ی
صنعت و معدن هم ناچاریم از تکنولوژی پیشرفته سود ببریم تا خودمان را به سطح کشورهای
پیشرفته برسانیم؛ به عنوان نمونه، هنگامی که یک معدن یا کارخانه ی بزرگ می تواند
دست بالا با هفت هشت کارمند کار کند، دیگر چه نیازی به بکارگماری این همه کور و
کچلِ مردم آزار داریم که هر روز برای هیچ و پوچ آشوب بپا کنند و آن یک لقمه بره کبابی
که می خوریم را زهر مارمان کنند.
ب. الف. بزرگمهر یکم خرداد ماه ۱۳۹۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر