«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مرداد ۱۲, جمعه

آیا در فرجام کار، گروهبندی های تبهکار باید بر ما فرمان برانند؟! ـ بازپخشش

ویدئوی پیوست، بخشی از سخنان حیدر عبادی، نخست وزیر پیشین عراق، درباره ی گروهبندی های تبهکار به جنگ ابزار ساز و برگ یافته ای چون «داعش» است که رگ و ریشه ی همگی شان به امپریالیست ها بویژه امپریالیست های انگلیسی و «یانکی» می رسد و کاری جز آفرینش آشوب، ترساندن و رماندن مردم، آدمکشی و تبهکاری های گوناگون دیگر از آن میان، بند کردن به سر و روی زنان در کمابیش همه ی کشورهای وامانده ی مسلمان نشین به انجام نمی رسانند. آنچه حیدر عبادی می گوید و بگمانم برخاسته از دل و جان وی است، «حشره های شعبی» را نیز دربرمی گیرد. آن ها نیروهای مردمی به آرش راستین آن نیستند؛ گروهبندی های مزدوری هستند که از دیدگاه طبقاتی در چارچوب مانش «لُمپَن پرولتاریا» می گنجند و بسان لات و لوت های مزدور کلان سرمایه داران بازار در آغاز انقلاب بهمن ۱۳۵۷ برای به آشوب کشاندن و ترساندن و بگاه بایسته، سرکوب توده های مردمی که خواست های برآورده نشده شان را خواستارند به میدان فرستاده می شوند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۸




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!