«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اردیبهشت ۱۸, پنجشنبه

ما چرا دو رنگ هستیم؟! ـ بازانتشار

بچه پرنده ی تازه زبان گشوده:
ما چرا دو رنگ هستیم؟!

پرنده ی مادر:
خواست خدا بود دخترم! آن های دیگر هم قرار بود مانند ما دو رنگ باشند ... نمی دانم چرا خدا نخواست یا شاید نتوانست آن ها را مانند ما خوب رنگ کند.

ب. الف. بزرگمهر     ۱۸ آذر ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!