در اسلام عزیز، چه آش بخوری یا نخوری، باید پول بدی!

سخن بر سرِ «سرانه فیزیکی»* و اینا نیست که بود و نبودش برای ما یکیست؛ روح تان هم که اینجا باشد، نیازمند خواب و خوراک است و خرج برمی دارد. از آن گذشته، اسلام عزیز برای روح ارزش بیش تری قائل است تا جسم؛ برای همین می خواهیم سر به تن تان نباشد و سر تا پا روحانی شده، دار فانی را وداع گویید! از سویه ی اقتصادی آن نیز دیدگاه اسلام با دیدگاه سرمایه داری غربی یکی نیست. اگر بزبان توده فهم خودمان، آن ها می گویند: «هر چی پول بدی، آش می خوری»، در اسلام عزیز چه «فیزیکی» یعنی با جسمت، آش بخوری یا نخوری باید پول بدی؛ چون به هر حال جلوی روحت که آش می خواهد بخورد را نمی توانیم بگیریم و این تفاوت بسیار بزرگی است.

از زبان یکی از مسوولین آن دانشگاه:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۳۹۹

* دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بابت آموزش مجازی و خوابگاه ملزم به پرداخت هزینه اند!

دانشگاه فرهنگیان که پس از افزایش پذیرش طی سالیان اخیر پرجمعیت‌ترین دانشگاه دولتی کشور به شمار می‌آید، با تصویب هیات امنای آن دانشگاه، در دوران کرونا و تعطیلی خوابگاه ها، غذاخوری و آموزش حضوری، از دانشجویان ماهیانه قریب به ۶۰۰ هزار تومان دریافت می کند !

دانشجویان کارشناسی این دانشگاه که بنا بر قانون متعهدین خدمت به وزارت آموزش و پرورش (مصوب ۱۳۶۹ و جهت تشویق و جذب شایستگان به حرفه معلمی) معادل مستخدم دولتی با مدرک دیپلم مقرری ماهیانه دریافت می نمایند و سال گذشته این مبلغ به حداقل حقوق کارکنان دولت افزایش پیدا کرده است، می بایست  بنا بر تبصره همان قانون و مصوبات هیات امنای این دانشگاه قریب به نیمی از حقوق خود را (که در سال ۱۳۹۹ نزدیک به ۱۳۰۰ هزار تومان است!) بابت هزینه های غذا و خوابگاه پرداخت نمایند.

اکثر دانشجومعلمان (جز عده محدودی نزدیک به یک پنجم جمعیت دانشجویی این دانشگاه) موظف به حضور شبانه روزی در این دانشگاه بوده و در این زمینه انتخابی ندارند و همچنین در صورت استفاده یا عدم استفاده از خدمات غذایی، ملزم به پرداخت هزینه این خدمات هستند .

این پرداخت اجباری برای خوابگاه هایی با میانگین ۲ متر مربع(!) سرانه فیزیکی و همچنین پرداخت اجباری هزینه تغذیه(در صورت رزرو یا عدم رزور) که غالبا با کیفیتی نامطلوب و بدون کنار غذا و نوشیدنی و ... می باشد، از ابتدای تشکیل این دانشگاه مورد اعتراض فراوان دانشجومعلمان بوده است و در سال تحصیلی آینده در صورت ادامه این روند، دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بابت هزینه های رفاهی در هر نیمسال قریب به ۶ میلیون تومان پرداختی خواهند داشت؛ به عبارت دیگر، مبلغی در حدود دو برابر هزینه تحصیل، خوابگاه و غذای دانشگاه های شهریه پرداز !

با وجود این شرایط و در حالی که دانشجومعلمان امیدوار به اصلاح این فرآیند در جلسه اخیر هیات امنای دانشگاه خود بودند، بنا بر اطلاعیه معاونت های دانشجویی و طرح و برنامه و توسعه منابع دانشگاه فرهنگیان (اینجا)، این دانشجویان می بایست بابت هزینه خوابگاهی ۱۰ درصد حقوق خود و بابت هزینه آموزش مجازی نیز ۱۰ درصد دیگر از حقوق خود را پرداخت نمایند. این کسر از حقوق ۲۰ درصدی در اختیار دانشجومعلمان نیست و مستقیما با هماهنگی این دانشگاه و وزارت آموزش و پرورش، با یا بدون رضایت دانشجویان، از حقوق ایشان کسر می گردد.

در این میان، نکته جالب توجه و غم انگیز آنجاست که دانشگاه‌های دولتی و روزانه، بابت هزینه آموزش حق دریافت مبلغی را ندارند و حتی در دوران کرونا نیز اکثر دانشگاه های غیر دولتی/غیر انتفاعی و پیام نور و آزاد و دوره‌ های شبانه دانشگاه‌های دولتی در شهریه آموزشی خود تخفیفاتی را قائل شده اند (که البته محل اشکال و اعتراض فراوان است)؛ لیکن دانشگاه فرهنگیان که در مقطع کارشناسی فقط دارای پذیرش روزانه است و به نوعی دانشگاهی بورسیه نیز محسوب می شود، در اقدامی غیر متعارف هزینه آموزش مجازی و هزینه نگهداری خوابگاه های خالی را از همه دانشجویان (حتی بخشی از دانشجویان که تحت شرایطی استثنائی از حضور در خوابگاه معاف هستند!) به میزان ماهیانه ۶۰۰ هزار تومان کسر می کند.

فعالین صنفی و برخی از شوراهای واحد ها در این دانشگاه به مواجهه با این تصمیم برخاسته اند؛ لیکن شورای صنفی مرکزی این دانشگاه(شورای صنفی موسسه) علی‌رغم وعده های قبلی خود یعنی کسر حقوق ۱۰% در ایام کرونا، بنا بر مواضعی که تا کنون داشته و همچنین گزارش دانشجویان این دانشگاه،  اقدام قابل توجهی انجام نداده و در این شرایط به سکوت و تسامح روی آورده است.

برگرفته از «تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور»  ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۳۹۹

بختی برای ویرایشِ گسترده ی این نوشتار نداشتم.  برجسته نمایی های درون متن از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر