«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ تیر ۱۱, دوشنبه

تو بمیری اگر من روحم خبردار باشد! ـ بازپخشش

به بهانه ی بازپخشش

همه ی آن های دیگری که در میدان نمایش خر داغ کنی گرد و خاک بپا می کنند نیز به همین اندازه دروغگو، کلاهبردار و خرمرد رندند؛ مشتی دزد و لات و لوتِ بجان مردم ایران افتاده!

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳

***

پرسش در میان نهاده شده:
«احمدی نژاد با نیمی از درآمدهای نفتی یکصد ساله چه کردی؟»

پاسخ احمدی نژادی:
واللهِ اگر من روحم خبردار باشد. درآمد نفت؟! تو بمیری، اگر ما یک چکه نفت از زمین بیرون کشیده بودیم، من حتما می آوردمش سر سفرره ی مردم!

 ب. الف. بزرگمهر  پنجم آبان ماه ۱۳۹۱



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!