«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ خرداد ۲۶, دوشنبه

اقتصادِ بالادستی و اقتصادِ پایین دستی ـ بازانتشار

پاسخ درِگوشی آخوند پفیوز امنیتی به بخشی از بیانات حکیمانه ی «حضرت کیر خر»۱ در دیدار با فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و نیروی پدافند هوایی ارتش:
قربانت گردم! شما که بحمدلله چشم بصیرت تان جهان را خیره و بی تاب کرده، لابد استحضار دارید که مسوولان ما در دولت و اینا با سود بردن از «روش ها و کارهای کاملاً منطقی، پیچیده و پیش‌رونده‌ای» که حضرتعالی با بصیرتی بیمانند به آن اشاره فرموده اید، تاکنون بخشی از این راه را پیموده و «دشمن را زمین‌گیر کرده اند»؛ هم اکنون، اقتصادمان تا اندازه ای بسیار به دو بخش بالادستیِ «اقتصاد سیاه و بدبوی نفتی» که بخش عمده ای از آن به «جامعه جهانی» صادر می شود و «مردم»۲ هم از آن بهره مند می شوند و پایین دستیِ «اقتصاد پاک و پاکیزه ی و غیره» که «عوام النّاس» بی چشم و رو هنوز بخش ناچیزی از نفت و گاز ولایت را می بلعند، بخش شده است؛ به این ترتیب، دولت مان مفتخر است که بخش بزرگی از فرمایشات حضرتعالی درباره ی «اقتصاد بدون نفت» را جامه ی عمل پوشانده و همراه با آن، خواسته های «اقتصاد جامعه جهانی» را نیز موبمو اجابت کرده و خشنودشان نموده است. آن بخش ناچیز را هم انشاء الله به بخش بالا دستی جابجا کنیم، گام نهایی را برداشته و تضمین «جامعه جهانی» که «تأمین‌کننده‌ی عمق راهبردی کشور است» را نیز در جیب خواهیم داشت. برای آنکه از اختلاط مفاهیم و موضوعات که سر در گُمی و بحث و فحص های پراکنده ی دلسوختگان و دلواپسان خودی و ناخودی و بیخودی را در پی خواهد داشت، پیشاپیش جلوگیری نموده باشم به عرض می رسانم که هر دو بخش بالادستی و پایین دستی، همسو و همگام با یکدیگر به بهترین وجه من الوجوه، آرمان متعالی حضرتعالی برای دستیابی به «اقتصاد مقاومتی» که معاندان از آن با نامِ زشتِ «اقتصاد مقاربتی» یاد می کنند را شکل داده و تَجَلّی بخشیده اند. درباره ی زمینگیر شدن دشمن نیز علی الخصوص پس از «پُلِتیک» بکار برده شده برای افزایش یکباره ی بهای بنزین با همراهی و پشتوانه ی آن رهبرِ آسمانی، آنچنان «اَظهر مِن الشمس» است که نیاز به بازگویی ندارد. انشاء الله، سایر مشکلات مان نیز با جناب آقای ترامپ که از قضا شیفته و فریفته ی بیانات محکمِ و آتشین حضرتعالی است بزودی حل و فصل شده، مرحله ی تازه ای از انقلاب اسلامی را درنوردیم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ بهمن ماه ۱۳۹۸


پی نوشت:

۱ ـ «اگر مسوولان هوشیارانه عمل کنند، می توان با استفاده از شرایط تحریم، اقتصاد کشور را از وابستگی به نفت که عامل مهم بسیاری از مشکلات است، نجات داد. البته برخی افراد باهوش در داخل هیأت حاکمه‌ی آمریکا متوجه این موضوع هستند و گفته‌اند، نباید بگذاریم ایران، اقتصاد بدون نفت را تجربه کند و به همین دلیل باید مسیری را باز بگذاریم تا اقتصاد ایران بکلی از پول نفت جدا نشود که مسوولان بخصوص مسوولان اقتصادی باید در این خصوص هوشیار باشند ... اکنون در بخش های گوناگون کشور، روش ها و کارهای کاملاً منطقی، پیچیده و پیش‌رونده‌ای در جریان است که تأمین‌کننده‌ی عمق راهبردی کشور است و دشمن را زمین‌گیر کرده است.

بیانات در دیدار با فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و نیروی پدافند هوایی ارتش، برگرفته از تارنگاشت «کیر خر نظام»   ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸

۲ ـ آنچه در زیر یادآور شده ام، تنها یک نمونه از شیوه ی نگرش و چارچوب تنگی است که آخوند پفیوز امنیتی از «مردم» یاد نموده است؛ برای وی و کسانی چون «کیرِ خرِ نظام» که بهنگام خود، در تنگنا ناگزیر «حقیر» نیز می شوند و براستی خوار و فرومایه نیز هستند، توده های میلیونی مردم ایران از آن میان، مردم بسیار ستمدیده و بیش از اندازه تنگدست در استان هایی چون کهکیلویه و بویراحمد یا سیستان و بلوچستان و بسیاری جاهای دیگر ایران که با سیلی نیز نمی توانند چهره ی خود را سرخ نگهدارند، بخشی از مردم بشمار نمی روند و از آن ها دست بالا با واژه ها و عبارت هایی چون «اقشار ضعیف» که برگردان همان واژه ی «مُستضعف» بیرون پریده از قرآن و دگردیسه شده در آغاز انقلاب توده ای بهمن ۱۳۵۷ است، یاد می کنند:
«مردم باید دقیقاً بدانند دولت پای قولی که به آنها داده ایستاده است؛ این سرمایه و اعتمادی که می‌گوییم البته بسیار گسترده و وسیع است، اما یک بخش‌ آن در همین است که دولت به مردم اعتماد دهد که چگونه به اوراق همانند اسکناس اعتماد ‌کنند و این در جامعه بسیار مهم است و امیدواریم از این فرصت بسیار مناسب و خوبی که در بازار سرمایه ایجاد شده مخصوصاً در این شرایط بتوانیم بهره‌برداری و استفاده بیشتری کنیم.
...
در زمینه سهام عدالت، کاملاً موافق هستم که مردم هم سودش را بگیرند و هم بتوانند در بازار تبادل کنند؛ چون این سهام برای مردم است و آنها باید بتوانند هر وقت بخواهند استفاده و جابجا کنند و البته این حرکت خواص اقتصادی برای تولید کشور هم دارد و در واگذاری به بازار سرمایه و اقتصاد کمک می‌کند. هر چه ما بتوانیم میان اقتصاد و بخش دولتی و شبه دولتی فاصله بیندازیم به نفع مردم است؛ باید اقتصاد را به خود مردم واگذار کنیم؛ خیلی چیزها را باید به مردم واگذار کنیم. اگر مردم و سازمان های مردم نهاد، در کمک به اقشار آسیب‌پذیر درست فعال شوند، از دولت بهتر کار می‌کنند.» برگرفته از «ایرنا»  ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۷

برگرفته از پی نوشتِ یادداشتِ «آنجا که حتا کلاه داوری را نیز ربوده باشند ...» ب. الف. بزرگمهر   پنجم دی ماه ۱۳۹۷

چنانچه به پرچانگی های بیشمار این آخوند بیشرم باریک شوید، خواهید دید که دریافت وی از واژه ی «مردم» تنها و تنها دربرگیرنده ی سوداگران و بازرگانان خرد و کلان است و بس! گفته های زیر، نمونه ای از شیوه ی نگرش این کارچاق کن بی همه چیز را نشان می دهد:
«دولت تلاش کرد تا اوراق در جامعه جایگاه مطمئنی پیدا کند، چراکه این کار بازار سرمایه را هم تسهیل می‌کند ... مردم باید دقیقاً بدانند دولت پای قولی که به آنها داده، ایستاده است؛ این سرمایه و اعتمادی که می‌گوییم البته بسیار گسترده و وسیع است؛ اما یک بخش‌ آن در همین است که دولت به مردم اعتماد دهد که چگونه به اوراق همانند اسکناس اعتماد ‌کنند و این در جامعه بسیار مهم است و امیدواریم از این فرصت بسیار مناسب و خوبی که در بازار سرمایه ایجاد شده مخصوصاً در این شرایط بتوانیم بهره‌برداری و استفاده بیشتری کنیم ...» برگرفته از گزارش «رهبران ۴ کشور بزرگ واسطه شدند با رییس جمهورآمریکا ملاقات کنم»، «ایرنا»   ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۷

برگرفته از پی نوشتِ یادداشتِ «آیا جایی سراغ دارید که خدای ناکرده، تیرشان به چشم و چال کسی فرو رفته باشد؟» ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ آبان ماه ۱۳۹۷

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!