«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ مرداد ۴, شنبه

آدم و حوا بیگمان ایرانی بوده اند! ـ بازانتشار

روزی مُریدی از شیخ مُراد خویش پرسید:
یا شیخ! آیا در باب ملیت حضرت آدم و حوا تفحصی شده؟ برخی آنان را انگلیسی و برخی فرانسوی می دانند!

شیخ که به تازگی از سفر «ینگه دنیا» بازگشته بود، دستی بر محاسن خویش کشید و گفت:
وقتی که نه جامه ای برای پوشیدن و نه خانه ای برای زندگی داشته اند و تنها خوراک آنان یک سیب بوده که خوردن آن هم بزهکاری بشمار می آمده و با این همه بدبختی باز هم می پنداشتند در بهشت بسر می برند، بیگمان ایرانی بوده اند!

مُرید از این باریکیِ سخن، خِشتكِ خویش درید و سر به بیابان نهاد.

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ برنام را از متن آن برگزیده ام.    ب. الف. بزرگمهر



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!