بازی
زیر به نام «اُشتر اُشترم»، روایت دیگری از بازی «گرگم و گله می برم» است که در
میان کودکان سال های دور، کودکانی که شاید برخی از آن ها به کهنسالی رسیده باشند،
در بسیاری از شهرها و روستاهای دور و نزدیک ایران با گویش ها و گاه اندک کاسته ها و
افزوده هایی رواج فراوان داشته است. نمی دانم و امیدوارم که کودکان کشورمان،
دستِکم در برخی جاهایی که چیزهای زیبای گذشته ـ و بیگمان نه هرچیزی از گذشته زیباست!
ـ هنوز نمودی دارد به اینگونه بازی ها که از دیدگاه آموزشی و پرورشی بسی بهتر از
بازی های میان تهی و پوچ کنونی است، بپردازند.
گونه
ای از روایت بازی یاد شده را درخور اوضاع اقتصادی ـ اجتماعی کنونی ایران یافتم و
چیزهایی نیز با همین آماج ـ درون [ ] ـ برای کودکان بزرگسال بر آن افزودم.
ب.
الف. بزرگمهر هفتم مهر ماه ۱۳۹۲
***
اُشتر
اُشترم ...
اوستا:
ـ
اُشتر اُشترم.
شاگردها:
ـ
لَب اُشترم.
ـ
اُشتر کجاس؟
ـ
مازندرون.
ـ چی
چی می خوره؟
ـ بَلگِ
خزون.
ـ چی
چی می بَره؟
ـ
قند و شکر.
[ ـ کجا می بره؟
ـ ینگه
دنیا. ]
[ ـ چی چی می یاره؟
ـ
دسته ی بیل! ]
[ ـ ساخت کجاس؟
ـ
اندونزی. ]
ـ چی
چی می رینه؟
پشکلِ
تر.
ـ
راهِ گذرش؟
ـ از
این طرف
ـ از
اون طرف
[
ـ از هر طرف ]
[ ـ پس مردم چی؟
ـ
راز و نیاز! ]
اوستا:
ـ
اُشتر اُشترم.
شاگردها:
ـ
لَب اُشترم.
ـ
اُشتر کجاس؟
[
ـ تو خوزستون. ]
ـ چی
چی می خوره؟
ـ
بَلگِ خزون.
ـ چی
چی می بَره؟
[
ـ نفت و شکر. ]
[ ـ کجا می بره؟
ـ
ینگه دنیا. ]
[ ـ چی چی می یاره؟
ـ هر
آت آشغال! ]
[ ـ ساخت کجاس؟
ـ
چین و ماچین. ]
ـ چی
چی می رینه؟
پشکلِ
تر.
ـ
راهِ گذرش؟
ـ از
این طرف
ـ از
اون طرف
[
ـ از هر طرف ]
[ ـ پس مردم چی؟
ـ
سیب و پیاز! ]
***
نسخه ی اصل بی هیچ کاسته یا
افزوده ای
اُشتر
اُشترم ...
اوستا:
ـ
اُشتر اُشترم.
شاگردها:
ـ
لَب اُشترم.
ـ
اُشتر کجاس؟
ـ
مازندرون.
ـ چی
چی می خوره؟
ـ
بَلگِ خزون.
ـ چی
چی می بَره؟
ـ
قند و شکر.
ـ چی
چی می رینه؟
پشکلِ
تر.
ـ
راهِ گذرش؟
ـ از
این طرف
ـ از
اون طرف
ـ از
این طرف
ـ از
اون طرف ...
برگرفته از «کتاب کوچه»، حرف
الف. دفتر دوم، زنده یاد احمد شاملو، چاپ دوم، تابستان ۱۹۹۵
بَلگ در گویش کودکانه و گاه
عامیانه همان برگ است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر