سلام! ما آمدیم. این دستی
که تکان می دهیم، برای همه نیست. ما تنها با کسانی که همرتبه ی خودمان هستند، سلام
و علیک می کنیم. اینجا هم که آمدیم بخاطر پافشاری آن آقا و رییس جمهور بود که
چندین بار پیغام و پسغام فرستادند؛ وگرنه نمی آمدیم. امینه باجی را هم همراه
آوردیم تا هوایی بخورد و ما هم با همرتبه ی خودمان بنشینیم و ببینیم چه خاکی باید
به سر کنیم. اینگونه که پیداست، این ها بیش از خود ما از همه پرسی استقلال آن مردم
زبان نفهم کوه نشین ترسیده اند. با آنکه چشم دیدن این ها را نیز نداریم و از ریخت
آن آقا نیز حال مان بهم می خورد، می دانیم تنها همین ها هستند که می توانند کاری
بکنند که ما از دوش آن برنمی آییم؛ هرچه نباشد این ها با آن کوه نشین های نفهم از
یک رگ و ریشه اند و زبان شان را بهتر از ما درمی یابند؛ در کشور خودشان هم تاکنون
چندین بار مردم پشتکوه را سرکوب کرده اند. خوب! دیگر چه از این بهتر؟!
از زبان «عین الله رژیم
مافیایی ترکیه»: ب. الف. بزرگمهر ۱۲ مهر ماه ۱۳۹۶
https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/10/blog-post_4.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر