«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ شهریور ۲۹, شنبه

دریغا شاعران خسته!

شاعران خسته
در گلوی قناری‌ها می‌خوانند
در بی‌خوابی‌های مدام و
در اضطرابی عظیم
به ماهی می‌اندیشند
که سرک می‌کشد
بر رویاهای‌شان.

شاعران خسته
به دل‌خوشی تاریخی می‌اندیشند
که مهر نُبُوّت را بر پیشانی‌شان بزند
دریغا
رسولان بی کتاب
دریغا
رسولان با کتاب
شبانان
شتابان دنبال رمه‌اند و
در پناه کوهی
رمه‌ی گیج را به خلسه برده‌اند
و
قناری‌ها
همچنان در قفس می‌خوانند

دریغا
شاعران خسته

دریغا ...

شهناز هماپور

برگرفته از «تلگرام». برنام را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

بماند که چنانچه انگشت شمارانی از آن ها را جدا کنیم، سایرین بزرگ ترین دروغگویان جهانند؛ در میهن خودمان از آن شتر پشم اندیش دروغگو و ناپیدا در بزنگاه های تاریخی یا آن جا خوش کرده در گوشه ای دنج از دانشگاه که آسته رفته و آسته می آید تا گربه شاخش نزند، گرفته تا آن یکی که همچنان هر از گاهی سرودواره های فلزی چندگوشه و نیازمند چکش کاری از خود در می کند و بسیاری دیگر که رُک و پوست کنده، کُ. شعرهایی همراه با چُسناله سروده و می سرایند تا توده ی مردم زیر بار ستم و نادانی گرانبار شده بدرازای سده ها و هزاره ها را باز هم بیش تر در غم و اندوه گرفتار کنند.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ شهریور ماه ۱۳۹۹

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!