«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ شهریور ۷, چهارشنبه

خوب! خطبه ی امروز ما به همین سادگی تمام شد... ـ بازپخشش

می نویسد:

وقتی دلتو به «خدا» دادی، دیگه از هیچی نگران نیستی! چون کسی هوای دلتو داره که دارنده همه‌ی دلهاست. همونه که میتونه اگه لازمت شد، دلی که لیاقت دلتو داشته باشه به دلت پیوند بده

همونه که می تونه هر وقت دلت گرفت، آرومت کنه! به محض اینکه با دلت صداش بزنی، مشکل تو اگر چه بنظرت به بزرگی کوه بیاد با پتکی بزرگتر خورد کنه و راهتو باز کنه.

خلاصه بگم:

اونه که همه جا چشم ازت بر نمی داره و با اینکه تو حواست بهش نیس، اون همیشه حواسش به تو هست.

به نظرت اگه قراره فقط عاشق یه نفر باشی، اون کی میتونه باشه جز ... «خـــــدا» ؟ 

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر

واپسین جمله ی آن، مرا به یاد فیلم ماندگار «مارمولک» می اندازد و دزدی که در جایگاه ملّای مژگتِ (مسجد) آن روستا با بکارگیری تنها یکی دو جمله از بر شده از برنامه ی تلویزیونی آخوندی جوان، درباره ی «راه های رسیدن به خدا» داد سخن می دهد و در پایان می گوید:

خیلی باحاله ها! به شمار آدم های دنیا ... چی؟ (و با همراهی مومنین گردآمده در پای منبر) راه هست برای رسیدن به خدا! خوب! خطبه ی امروز ما به همین سادگی تمام شد. والسلام و علیکم و رحمت الله و برکاته (نقل به مضمون).

ب. الف. بزرگمهر   یکم امرداد ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/07/blog-post_9330.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!