بعله! ما باید همه ی این ها را به «جامعه جهانی» نشان دهیم ... ـ بازپخشش

بعله! دزدی و پولشویی و اینا که نکرده اند تا بخواهید پشت درهای بسته آن ها را براه راست هدایت کنید. پول مولی هم که ندارند تا بخواهید کمی سبک ترشان کنید. بنابراین، خُمس و زِکاتی هم در کار نیست تا با آن بتوان دستِکم کلّه پاچه ای برای این حقیر فراهم نمود.۱ بحمدلله، سیر دلِ شان «تعزیر» شده و همه ی گناهان شان را نیز پذیرفته اند. تخم این حقیر۲ هم که بحمدلله آسیبی ندیده و سر جایش است. دیگر چه می خواهید؟ برای تهی نبودن عریضه، دستِکم درهای دادگاه را باز کنید تا «جامعه جهانی» بچشم خود ببینند، چه کسانی به «نشر اکاذیب با قصد تشویش علیه اذهان عمومی» دست می زنند و با «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، خواب و خوراک و آسایش را از بندگان برگزیده ی خدا ستانده و نمی گذارند ما هم چون عربستان و اینا به «جامعه جهانی» بپیوندیم. همین ها بودند که تاکنون، چندین بار دست مان را لای دری که تا نیمه گشوده شده بود، نهادند و نتیجه آن شد که همچنان پشت در مانده ایم.۳ همین ها هستند که آبروی ما را همه جا برده اند و دست «جامعه جهانی» را هم با آنکه با همه شان، همچنان از لای در گفت و گپ و داد و ستد پر و پیمان داریم و حتا در سیاه بازی های خودمان۴ هم راه شان می دهیم، در حنا نهاده اند تا نتوانند «دمکراسی اسلامی» مان را به مردم کشورهای خود بفروشند. بعله! ما باید همه ی این ها را به «جامعه جهانی» نشان دهیم. در دادگاه را باز کنید تا خبرنگاران و اینا بیایند و از نزدیک همه چیز را ببینند و گواه باشند. تنها مراقبت کنید تا پای هیچ بیمار روانی به آستانه ی دادگاه هم نرسد و احوط بر ان است که روی در با خط درشت نوشته شود:
ورود بیمار روانی ممنوع!

ب. الف. بزرگمهر   نهم اَمرداد ماه ۱۳۹۸

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/07/blog-post_67.html

پی نوشت:

۱ ـ  «مورچه چيه كه كله پاچه اش چي باشه؟»

۲ ـ همانا «بیضه اسلام»

۳ ـ «ما اگر چنانچه به توافقی هم برسیم، بلدیم چه‌جوری عمل بکنیم که بعد آنها نتوانند جمهوری اسلامی را پشت در نگه دارند. این را مسوولین نظام جمهوری اسلامی بلدند که چه جوری عمل بکنند ...» در دیدار اعضاى «مجلس خبرگان رهبرى»، پس از برگزاری هفدهمین همایش آن مجلس، ۲۱ اسپند ماه ۱۳۹۳

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29151

۴ ـ بیگمان این سخن باریک و پاکیزه را بدیده می گیرید که آن سیاه بازی ها چنانچه تا چند سال پیش، هنوز بیش تر رویکرد درونی داشت، پس از آن و بویژه از آذرخش دی ماه ۱۳۹۶ به این سو، سویه ای جهانی یافت؛ سیاه بازی هایی که افزون بر شغال های بیشرم و نان و نمک خورده با تبهکارترین "رژیم" تاریخ ایران در اروپای باختری، پای دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها و بیش از همه، لات بی سر و پای «یانکی» را نیز به این نمایش های فریبنده باز نموده است. این ها را بویژه برای آن مُشتی روشنفکر بیکاره، باری دیگر یادآور می شوم که بی آنکه به سرشت پدیده پی ببرند، بیکارگی آمیخته به تبهکاری شان را با هیاهو برای پشتیبانی از «همزیستی آشتی جویانه» (صلح) ای پنهان نمودند که گروهبندی های همچشم و همزمان همدست در چاپیدن و سرکوب توده های مردم ایران بیش از همه به پنهان شدن و سنگر گرفتن در پشت چنان شعارهایی نیاز داشتند و همچنان نیازمندند. گفته های بیمایه و سر تاپا یاوه ی آخوند پفیوز امنیتی: حسن فریدونِ سپس روحانی شده و بویژه «کفتر پر قیچی نظام»، آخوندی بیشرم و آبرو به نام محمد خاتمی، در این زمینه به اندازه ای بسنده گویاست. هنوز تا آنجا لبریز نشده ام که تبهکاری نهفته در بیکارگی چنین روشنفکرانی که هِر را از بِر بازنمی شناسند و گروه سترگی از آنان، سازمان ها و حزب های پوشالی با گرایش چپ با داوهای کون خر پاره کنیِ چون «رهبری طبقه کارگر» را انباشته اند، بیش تر بشکافم و نشان دهم. زمان آن نیز خواهد رسید. 

***

با توجه به اصل ۱۶۵ قانون اساسی و ماده ۳۵۲ قانون آئین دادرسی کیفری ، محاکمات دادگاه علنی است.

با توجه به اینکه پرونده موکلین اینجانبان، آقای اسماعیل بخشی و خانم سپیده قلیان در  ۹۸/۵/۱۲ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، مورد رسیدگی قرار  خواهد گرفت و از آنجا که قبلا برنامه تلویزیونی و یک سویه طراحی سوخته از تلویزیون پخش شده و اتهامات فراوانی به موکلین نسبت داده است، به جهت تنویر افکار عمومی و نظارت جامعه بر روند دادرسی، خواهان برگزاری علنی جلسه محاکمه هستیم تا حداقل، خبرنگاران اجازه حضور در جلسه را داشته و آحاد جامعه در جریان رسیدگی دادگاه قرار گیرند.

قطعا انعکاس جریان دادگاه به عدالت قضایی و اعتماد جامعه به بی طرفی دستگاه قضاء کمک خواهد نمود.

فرزانه زیلابی

جمال الدین حیدری منش

برگرفته از «تلگرام سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه»   نهم اَمرداد ماه ۱۳۹۸