با سلام و تحیت، در پاسخ به مرقوم شماره ۶۳۶ – ۹۸/م مورخ ۱۸/۱/۱۳۹۸ آن جناب، سپارش های بایسته زیر را با شما و مسوولین یکی از دیگری پاکدست نظام در میان می نهم:
۱ ـ برداشت از صندوق، تنها برای جبران زیان
های تندآب هاست؛ از موجودی صندوق، خُرد خُرد بردارید و تهِ آن را یکباره بالا نیاورید؛
۲ ـ هر برداشتی باید با اِذن این حقیر انجام شود و شماره
های برداشت نیز یادداشت شود تا در پایان، کار به بگومگوی مسوولین که یکی، مثلا
آقای عبدالعالی از این سو بگوید، ده بار برداشته اید و آقای عبدالمالی از آن سو
نیمی از آن را بپذیرد، نکشد؛
۳ ـ در هر بار برداشت، سهم امامین و منظور از آن، تنها ۱۲
امام نیست، منظور و زود، تند، سریع پرداخت شود تا کمک به مردم آسیب دیده، برکت
یابد؛
۴ ـ در کمک به عوام النّاس، شتابزده عمل نکرده از دوباره
کاری خودداری کنید!
۵ ـ اعضای خانواده از ننه و بابا و اخوی گرفته تا عمه و
دایی و خاله و زن دایی را به کمک فرانخوانید و علی الخصوص، مشارکت سرخه ای ها در
این کمک ها را حتا چنانچه اعضای خانواده نباشند، ممنوع اعلام می کنم؛
۶ ـ مسوولین دست اندرکار باید انشاء الله توجه داشته
باشند که همه ی تندآب ها در ولایت مقدس خودمان رخ داده و نه در کانادا و اینا
که چنانچه تندآبی هم در آنجاها آمده باشد به خودشان مربوط است و ما وظیفه ای برای
کمک به آن ها بر دوش نداریم. وقتی «واینا» می گوییم، یعنی فلسطین و سوریه و
لبنان و عراق و جاهای دیگر را نیز دربرمی گیرد؛
۷ ـ از «حشره های شعبی» استفاده ی موثر بعمل آورده، فریاد
هر نفس کشی را در گلو خفه کنید؛ برای هیچ و پوچ، ساز و برگ یافته به جنگ ابزار
نیامده اند؛ و
۸ ـ از بر زبان راندن حرف مفت درباره ی ابر و باد و فلک و
اینا تا آنجا که ممکن است، خودداری نمایید تا عکس آن ثابت نشود. خودمان اینجا
هستیم و همین برای هفت پشت عوام النّاس بس است. شما لازم نکرده، پای تان را هر بار
در کفش اینجانب کنید و گند کار را درآورید!
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته (بزبان پارسی: دامت پر برکت باد!)
سیّد سلطانعلی گدای حقیر ۲۳ فروردین ۱۳۹۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر