«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ مهر ۱۱, جمعه

رباعیاتی چند با الهام از عمر خیام نیشابوری ـ بازانتشار

«گویند بهشت و حور عین خواهد بود»
وضع همه بهتر از زمین خواهد بود
اما چكنم كه دانم از بخت كجم
آن جا همه چیز ساخت چین خواهد بود

***

«در دهر هر آن که نیم نانی دارد»
پوند و یورو و دلارِ جانی دارد
گر یک شبه جمشید شد و ... بسم الله!
اندر پس پرده دوستانی دارد

***

ای دوست بخند، خوش به حال من و تو
شادی و سرور و خنده مالِ من و تو
با همت این دولت پاكیزه سرشت
تبدیل به كاه شد ریال من و تو

***

در فصل خزان درخت بی حس شده است
این را تو بگو چه چیز باعث شده است؟
رندی گفتا به خنده، من معتقدم
پاییز بهاری است كه دِپرس* شده است

محمد جاوید

از «گوگل پلاس» الهه سعادت

برنام از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر

* «دپرس» به آرش افسرده است.

https://www.behzadbozorgmehr.com/2012/12/blog-post_1850.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!