«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ تیر ۲۹, جمعه

هنری رایج و نان و آبدار در رژیمی تبهکار! ـ بازپخشش

این هم به نوبه ی خود هنری است؛ هنری رایج و نان و آبدار در رژیمی تبهکار:
ریش و پشم آرایی! از آن نماینده ی مجلس فرمایشی گرفته که هنگام سخنرانی دیگری با شانه ای ویژه به نوازش ریش خود سرگرم است و گوشش بدهکار هیچکس نیست تا این مردک که گویا محافظ شخصی کسی بوده یا همچنان هست! و درست همین ها، بیش از دیگران به آرایش زنان بند می کنند.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۶ دی ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/01/blog-post_90.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!