خيلی غم‌انگيز است
مرد كم می‌آورد
دست‌هايش را در كارخانه جا می‌گذارد
و زن هرچه شب را به روز می‌دوزد
صبح نمی شود
بچه ها
بايد بزرگ شوند
هرطور كه شده
پشت ميز و نيمكت‌ها
حروف را هجی كنند
تاريخ ادبيات بخوانند
و هيچ وقت نفهمند
ليلی همان مادرشان است
كه آينه هم
خطوط چهره‌اش را نمی‌شناسد
غزال مرادی
برگرفته از «تلگرام» ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۹ (برنام را از متن برگزیده و پارسی نویسی نموده ام. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر