این تصویر را هم برای تان می
فرستم تا ببینید چه اندازه روابطمان حسنه است!
من و این کره الاغم در همه چیز با هم همراهیم. چون سواد خواندن و نوشتن ندارد،
قراردادمان به ناچار شفاهی از آب درآمد. من توی گوشش در چند نوبت خواندم و او هم
با سرجنباندن نشان داد که همه ی شرایط مرا می پذیرد؛ گرچه یکی دو بار هم با این
نیم وجب قدش، چنان عرعر پر سر و صدایی راه انداخت که نزدیک بود گوش من کر شود؛ ولی
سرانجام پذیرفت که کره الاغ حرف شنو و خوبی باشد و بدون اجازه ی من بازیگوشی نکند؛
من که از دستش خشنودم و حالا که سربراه شده، با هم قرار گذاشتیم که برای جنگ با
کره الاغ های همسایه، تمریناتی داشته باشیم. ته دلش هنوز خشنود نیست و گاهی نُچ و
نُچی می کند؛ ولی یاد می گیرد؛ تا پالان کردنش هم هنوز کمی زمان لازم دارد. هر
کاری به وقتش ...
از زبان آن کودک خوشبخت: ب.
الف. بزرگمهر دوم اَمرداد ماه ۱۳۹۴
https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/07/blog-post_85.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر