«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آذر ۱۵, دوشنبه

نمونه ی درخشانی از آنچه باید می شد و شد ـ بازپخشش

به تک تک چهره ها در تصویر باریک شوید! همگی سراپا گوش و چشمند. چه کسی گفته توده ی کار و زحمت از نیروی بازشناخت بهره وری های طبقاتی خویش برخوردار نیست؟ آن ها نیز چون سرمایه داران و دیگر لایه های اجتماعی بهره کش در همه جای جهان از شِم سرشتی طبقاتی نیرومند برخوردارند. تنها جداگانگی (تفاوت) بزرگ میان آن ها با طبقات و لایه های بهره کش، در نداشتن آموزش سیاسی و اجتماعی بسنده برای بکارگیری درخور نیروی خویش در میدان نبرد طبقاتی است. این آموزش که برای طبقه کارگر و نزدیک ترین زحمتکشان پیرامون آن، چیزی جز «سوسیالیسم دانشورانه» نیست را به آن ها ارزانی کنید؛ خواهید دید که آن ها خود هزاران شیوه و ترفند شایسته برای پیشبرد پیکار طبقاتی در دستیابی به سوسیالیسم خواهند آفرید. این، نمونه ی درخشانی است از آنچه باید می شد و شد.

ب. الف. بزرگمهر    ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/11/blog-post_49.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!