در مازندران علا نام حاكمي بود، سخت ظالم. خشكسالي
روي نمود؛ مردم به استسقاء* بيرون رفتند. چون از نماز فارغ شدند، امام
بر منبر دست به دعا برداشته، گفت:
«الهم ادفع عنا البلاء و الوباء
و العلاء » (بار خدايا، بلا و وبا و «علا» را از ما بگردان!)
جاودانه عُبید زاکانی
https://www.behzadbozorgmehr.com/2012/08/blog-post_19.html
* استسقاء = در جستجوی آب
برنام از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر ۲۹ امرداد ماه ۱۳۹۱
پی افزوده:
... گرچه، هم اکنون، نه تنها برای مازندران که برای
سر تاسر ایران زمین، باید اینگونه فشرده نیایید*:
بار خدايا! «کیر و اینا»** را از ما بگردان!
ب. الف. بزرگمهر چهارم اسپند ماه ۱۳۹۸
https://www.behzadbozorgmehr.com/2020/02/blog-post_22.html
* نیاییدن به آرشِ نیایش کردن (با زدودن کارواژه ی کمکی)
** «کیر و اینا» در اینجا از آرشی دربرگیرنده از «کُرونا» و مُلّا و یهودا گرفته تا «کیر خر نظام خرموشی» برخوردار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر