تنها* شما گور‌خواب
نیستید
ما هم گور‌خوابیم
خوابیده‌ایم
در گورِ خواب
بغض‌هایمان را
می‌خندیم
خنده‌هایمان را
بغض می‌کنیم
حرف نمی‌زنیم
تنها نگاه می‌کنیم
به آنها که تنها حرف می‌زنند
و نگاه نمی‌کنند
به آنها که گور‌خوابانی بدتر از ما و شمایند
به آنها که خواب می‌بینند زنده‌اند
وقتی دیگران
از دستشان
زنده زنده
به گور می‌روند
بیچاره آنها
که امروز
در گورِ دلِ مردم می‌خوابند
و فردا
در گورِ تاریخ خواهند خوابید
و
تاریخ
مانند خدا
«ستارالعیوب»**
نیست ...
افشین یداللهی
برگرفته از «تلگرام» (برنام را از متن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر)
* با پوزش از نویسنده، بجای واژه ی نازیبای «فقط» در زبان پارسی، در سه جا واژه ی پارسی «تنها» را نشانده ام که بگمانم به متن آسیبی نمی زند. ب. الف. بزرگمهر
** آمیخته واژه ی «ستارالعیوب» را با کاربرد شیوه ی نشانه گذاری در برخی زبان های اروپایی، اینگونه نوشته بودند: "ستارالعیوب" که در زبان پارسی، آرش آنچه در میان " " آمده را واژگون می کند؛ برای نمونه: "زیبا" به آرشِ زشت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر