«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ دی ۷, یکشنبه

هر روز در پی یک «قایم با شک بازی» تازه اند ... ـ بازانتشار

هر روز در پی یک «قایم با شک بازی» تازه اند. گفته بودیم مذاکره با نمایندگانِ «شیطان بزرگ» ممنوع است؛ می روند در مُستراح سازمان ملل با آن ملعون ها سلام و علیک و اینا می کنند و قرار و مدار می گذارند! یک روز، «برجام» است؛ روز دیگر «سی تُف» و «فاتُف» و چندی پس از آن، باز هم مذاکره برای خواباندن نیروی موشکی اسلام؛ آنهم در حالیکه ما گفته بودیم: هر چه می توانید، موشک بسازید. انگار با ما سرِ لج افتاده اند که هر چه می گوییم، برعکس آن از آب در بیاید. بجای اینکه چرخ شکسته ی اقتصاد را تعمیر و روبراه کنند، پول های کلان بجیب می زنند و می برند. البته به ما هم اندکی از آن همه، خمس و زکات می دهند تا در رو دربایستی قرار بگیریم و ناچار شویم، خدا قُوَتّی هم بدرقه ی دله دزدی های شان کنیم. هر چه پایین بالا می کنیم، می بینیم که ما را تنها به چشم کیر خر نگاه می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   نهم بهمن ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/01/blog-post_609.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!