«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ فروردین ۱۱, پنجشنبه

احساس از منطق نیرومندتر است! ـ بازپخشش

تصویر گماشته ی پیشین و گماشته ی کنونی ریاست جمهوری را در کنار یکدیگر درج کرده و می نویسد:
«دارم احساس می کنم، یکی از رسالت های روحانی  زنده نگهداشتن یاد و خاطره ی محمود احمدی نژاد  است»!

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

بی اختیار، لبی به خنده می گشایم و می نویسم:
«بامزه و دربردارنده ی حقیقتی انکارناپذیر:
حسن آقا همان مسیری را پی می گیرد که پیشینیان وی و از آن میان، احمدی نژاد پی گرفته اند:
اجرای سیاست نولیبرال سرمایه داری در کشورمان و کاربست موبموی رهنمودها و دستورات نهادها و بنگاه های اقتصاد امپریالیستی چون «بانک جهانی» و «صندوق بین المللی پول به سود سرمایه داری بزرگ امپریالیستی و بسته شدن هرچه بیش ترِ گاری اقتصاد بیمار و ورشکسته ی ایران به ارابه ی زهوار دررفته و زمینگیرشده ی اقتصاد سرمایه داری امپریالیستی!

این گند و گه کاری ها هم از دوره ی احمدی نژاد آغاز نشده که بویژه از دوره ی «اُم الفساد والمفسدین»: رفسنجانی گجسته آغاز شده است. سایر بازی هایی که می بینید و از آن میان شکستن کاسه کوزه ی همه ی نابخردی ها و نابکاری ها بر سر گماشته ی پیشین، تنها بخشی از «سیاه بازی» و «نمایش روحوضی» رژیمی تبهکار است که زیر این پوشش، همان سیاست های گذشته و ایران بربادده را به امید گرفتن تضمین بقا از گرگ های امپریالیستی به پیش می برند و کشورمان را به سوی تکه تکه شدن و نابودی آنچه از ایران بزرگ پیشین برجای مانده، می رانند!

از دید من، احساس غریزی نویسنده بسیار درست کار می کند و یادآور زبانزد زیبای گویا یونانی است که می گوید:
«احساس از منطق نیرومندتر است»!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۶ بهمن ماه ۱۳۹۲

https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/02/blog-post_780.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!