«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۳, پنجشنبه

مرگ بر دژخیمان پلید فرمانروا بر ایران که خود سزاوار به دار آویخته شدن اند! ـ بازپخشش

برو جانم! برو! انشاء الله در آنجا بهتر از این جهان زندگی خواهی کرد! دوزخ یا بهشتش چندان تفاوتی نمی کند. همین که پر بکشی از روی زمین، کار تمام است و آسوده شده ای. نگران هم نباش! خدا بزرگ است و آنجا به هر رو از این دوزخ درّه بهتر است. آنجا انشاء الله از این دله دزدی ها نشانی نیست و اگر بخت با تو یار باشد، شاید به عنوان حوری در بهشت به کار گمارده شوی. برو جانم!

مرگ بر دژخیمان پلید فرمانروا بر ایران که خود سزاوار دارند؛ نه مردمانی نگونبخت و فرآورده های چنین رژیم تبهکاری!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/04/blog-post_26.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!