ـ این بدبخت ها که زیر
بارِ همه ی چیزهایی که از آن ها خواسته بودیم، رفته اند؛ کجای جهان و کدام کشور را
می یابی که اینچنین برنامه های «بانک جهانی» و «صندوق جهانی پول» و سایر بنیادهای
اقتصادِ آزاد را موبمو پیاده کرده باشند؟ در آنجا هم اینک، هر کارگری ناگزیر بجای
سه تن کار می کند و باید کلاهش را هوا بیندازد که در میان لشکر بزرگ بیکاران، توانسته
کار پیدا کند. هم «برجام» و هم خود آن ها نه تنها برای ما سودمندند که الگویی درخور
برای پیاده نمودن در سایر کشورهای بخت برگشته اند. من با این خبرچین خودتان هم که
آنجا کاشته اید بتازگی گفتگو کردم؛ می گفت، ما که همه چیز را پیشاپیش بگردن گرفته و
داریم انجام می دهیم؛ با این روشی
که شما در پیش گرفته اید بزودی جایی برای سیاه کردن حتا نانخورهای خودمان نیز بر
جای نمی ماند؛ میلیون ها مردمی که دیگر گوش شان از سخنان ما پر است، جای خود دارند؛
آن ها چشم دیدن ما را هم ندارند.
ـ برنامه های دوربردی ما که
چالش ایران هم در آن می گنجد از این ها فراتر است. در آن برنامه که خودت هم بگمانم
بویی از آن برده و در یکی از سخنرانی های چندی پیشَت اشاره ای کمرنگ به آن نموده
بودی، حتا اروپای باختری نیز چنانچه آبخُست بزرگ «انگلوساکسون ها» را کنار
بگذاریم، دیگر از جایگاهی چون زمان «جنگ جهانی دوم» برخوردار نیست. تو چرا از این کارچاق کنی ها دست برنمی داری؟
ب. الف. بزرگمهر سوم شهریور ماه ۱۳۹۸
https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/08/blog-post_25.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر