«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ دی ۲۳, سه‌شنبه

حسن آقا! ترسیدی نام «علی» را نیز در کنار آن ها یاد کنی؟ ـ بازانتشار

«اگر سرمایه، سایت، روزنامه، خبرگزاری، توپ و امکانات نظامی و دیگر مظاهر قدرت در یک نهاد جمع شود، ابوذر و سلمان هم که باشد، فاسد می‌شود.» (حسن فریدون روحانی، «همایش ملی ارتقای سلامت اداری»، ۱۷ آذر ماه ۱۳۹۳)

حسن آقا! ترسیدی نام «علی» را نیز در کنار آن ها یاد کنی؟ آن امام شیعه را نمی گویم که از این سویه، دوست و دشمن نمی توانند در پاکیزگی اخلاقی وی که گاه به تندی نیز می زد، بدگمان شوند؛ این یکی را می گویم: رهبر خودخوانده ی مسلمین جهان که به مهمانانش همراه با تخم*، ساده زیستی یاد می دهد و خودش یواشکی کباب بلدرچین می لُمباند. افسوس که کتری سیاه دوران جوانی اش را گم کرده است؛ وگرنه، درهمان کتری نیز به مهمانان چای می داد!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۷ آذر ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/12/blog-post_45.html

* به شیوه ی افغان ها و برخی منطقه های ایران گفتم؛ منظور همان تخم مرغ است؛ نه تخم بلدرچین یا پرنده ی کمیاب دیگری! این نیز بماند که تخم مرغ برای توده های تنگدست ایران، دیگر خوراکی ساده بشمار نمی رود.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!