صدای دادخواهی ما را بشنوید

بیانیه‌ی بیش از ۹۰ تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی

صدای دادخواهی ما را بشنوید

طبق آخرین خبرها، بهنام محجوبی، زندانی عقیدتی با سطح هوشیاری بسیار پایین در اغما به سر می‌برد. او در سال ۱۳۹۶ به اتهام شرکت در یکی از تجمع‌های دراویش بازداشت و چندی بعد در دادگاه به دو سال حبس محکوم شد. بهنام دچار بیماری “پانیک اتک” هست و هنگامی که در خرداد امسال برای اجرای حکم به زندان احضار شد، با این بیماری دست به گریبان بود. در دوران حبس بیماریش تشدید شد، طوری که بنابر اعلام پزشکی قانونی، قادر به تحمل حبس نبود. اما مجریان سیاست انتقام‌جویی و آزار زندانیان سیاسی و عقیدتی نظر پزشکی قانونی را به هیچ انگاشتند و هم‌چنان او را در زندان نگاه داشتند. بهنام در همه‌ ماه‌های حبس در راه و نیم‌راه بند و بهداری زندان بود و با عوارض بیماری و دشواری‌های تامین دارو و بی‌دارویی دست و پنجه نرم می‌کرد و گرفتار سیستم پزشکی و درمان ناکارآمد و بی‌توجه زندان بود. سرانجام در نیمه شب ۲۴ بهمن، پس از آن‌که حالش وخیم می‌شود، هم‌بندی‌هایش او را به بهداری می‌برند و …

اکنون او در بیمارستان به زندگی نباتی فرو رفته است؛ یعنی فرو برده‌اندش! جانِ جوانش را بر لبه‌ پرتگاهِ نیستی آونگ کرده‌اند تا سیستمی بر سر کار بماند که از آغاز جز تحمیل خفقان و فقر و فلاکت بر مردم و ستم مضاعف بر زندانیان و تامین منافع قشری زراندوز، کاری نکرده‌است.

بهنام را آن سیستمی به زندگی نباتی کشاند که استفاده‌ مردم از حق آزادی بیان را جرم می‌داند و زندان‌ها را از مردان و زنان منتقد، معترض و مخالف انباشته است.

بهنام را آن قوانین و مقرراتی تا دم مرگ برده است که در هیچ یک از مراحل تشکیل پرونده، دادرسی، دادگاه و اجرای حکمش ذره‌ای عدالت وجود ندارد؛ قوانین و مقررات و مجریانی که رویکردشان بر له کردن شخصیت زندانی، به زانو درآوردن او و تنبیه و آزار وی و خانواده‌اش استوار است.

بهنام در زندانی ذره ذره جسم و روانش کاهیده و همسایه مرگ شد که از حداقل‌ها و مناسبات لازم برای زندگی انسانی برخوردار نبوده ‌است و هر جز آن با سلامت جسم و روان زندانی سر ستیز دارد.

بهنام نخستین قربانی این شرایط ظالمانه نبوده و چنان‌چه این وضع ادامه یابد، آخرینِ آن نیز نخواهد بود. کم نیستند کسانی که هم‌اکنون با وضع مشابه بهنام در زندان به سر می‌برند و هیچ گوشی شنوای فریاد دادخواهیشان نیست. امروز بهنام می‌توانست سرزنده در کنار خانواده و عزیزانش باشد، اگر صدای دادخواهیش شنیده می‌شد.

ما زندانیان امضا کننده این بیانیه، شاهدان مستقیم رنج‌ها و شرایط دهشتناک زندان، توجه همه‌ انسان‌های شریف و آزاداندیش، وجدان‌های بیدار و سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر در ایران و جهان را به این بی‌داد‌ها جلب می‌کنیم و خواهان شناسایی و محاکمه کسانی هستیم که موجب وضعیت فعلی بهنام محجوبی شده‌اند.

خواهان تغییر قوانین، مقررات و شرایط ضد انسانی حاکم بر زندان‌ها هستیم و اولین گام را آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌دانیم.

نام های امضاکنندگان:

 زندان اوین: بکتاش آبتین، سید افخم ابراهیمی، سعید افسری، محسن اسفندانی، کیانوش اصلانی، سعید اقبالی، کیوان باژن، کسری بنی‌عامریان، وحید بنی‌عامران، سینا بهشتی، پیمان پورداد، آتبین جعفریان، رسول جلیل‌پور، یاسین جمالی، عباس چطرروز، معین حاجی‌زاده، علی حسن بیگی، مجید حسینی‌نژاد، علی اصغر حسنی‌راد، روح‌الله خزعلی، مصطفی خسرو باوادی، محمدجواد خلاصی، رضا خندان(مهابادی)، مهدی دارینی، امیرسالار داوودی، فرزین رضایی‌روشن، داوود رمضان‌زاده، مسیب رییسی یگانه، سیدحمید سجادی، بهروز سلطان‌رو، عباس سوهانی، سیدجواد سیدی، محمد شجاعی‌فر، حمید شریف، سجاد شکری، میلاد شهدی، پوریا شهرابی توفیق، خسرو صادقی بروجنی، غلامحسین صارمی، علی اکبر صحرایی، کیوان صمیمی، محمدسعید صمیمی، سینا ظهیری، صادق عباسی، اسماعیل عبدی، کریم عزیزمحمدی، محمود علی‌نقی، ابولفضل غسالی، محمد غیاثوند، احمد فارسی، محسن قنبری، حسین گرمرودی، جواد لاری، نصرالله لشنی، امیررضا محمدی، میلاد محمدی، علی مجیدی‌نژاد، عبدالرسول مرتضوی، حمید منافی، سید ابولحسن منتظر، پوریا مضروب، امیرحسین میرخلیلی، سیامک میرزایی، شهاب‌الدین نظری، رحیم نوروزی، کسری نوری، حسین هاشمی، بهزاد همایونی، رمضان همتی، سعید یاری‌یگانه، احمد یزدانی

زندان رجایی‌شهر: مطلب احمدیان، محمد امیرخیزی، آرشام رضایی، حمزه سواری، آرش صادقی، حسن صادقی، جعفر عظیم‌زاده، سعید ماسوری، رضا محمدحسینی، مهدی مسکین نواز، بهنام موسیوند، علی موسی‌نژاد فرکوش، فرهاد میثمی، آرش نصری

زندان تهران بزرگ: شاهپور احسانی راد، عباس دهقان، محمد شریفی‌مقدم، کیانوش عباس‌زاده، مصطفی عبدیپ، ویا قبادی

زندان عادل‌آباد شیراز: محمد داوری، سجاد زارع

برگرفته از «تلگرام»   دوم اسپند ماه ۱۳۹۹