«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اسفند ۱, جمعه

بگو ببینم، تفاوت من و تو در چیست؟ ـ بازانتشار

ـ از همه ی این گپ ها که بگذریم، بگو ببینم تفاوت من و تو در چیست؟

ـ تفاوت به این بزرگی را درنمی یابی؟! شگفت خری هستی تو! من پس از سال ها سگ دو زدن برای خداوندمان، دیگر نوکر خانه زاد شده ام و تو هنوز اندر خم یک کوچه ای؛ روشن هم نیست، هیچگاه به چنین جایگاهی دست یابی. حتا این گمانه که در زد و بندهای آینده ی ما* با طالبان، سرت را هم به باد بدهی یا همین عبدالله دوپُشته (عبدلله به توان دو!) را گذرا هم شده به جانشینی ات برگماریم، دور از ذهن نیست.

ب. الف. بزرگمهر   پنجم آبان ماه ۱۳۹۸

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/10/blog-post_563.html

* با کاربرد «ما»، قره نوکر «یانکی» ها جایگاهش را برُخ اشرف اَنی می کشد

زیرنویس تصویر:

دیدار دیروزِ قره نوکر «یانکی» ها با نوکر پابراهشان

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!