«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اردیبهشت ۹, پنجشنبه

آرزو های خودگولزنک و گنده گوزانه ی پرزیدنت بادبادی

در روز و روزگاری که ستیز طبقاتی همه جا و بیش از هر جا در آن کشور خیز برمی دارد و آنچه به «۹۹ درسَدی ها» نامور شده را بیش از پیش به رویارویی با کلان سرمایه داری خرپول (نامور به «یک درصدی») برمی انگیزاند، چنین آرزوهای گنده گوزانه ای،* بیش از آنکه دیگران را بفریبد، خودفریبی است؛ گرچه، هنگامی که از دهان اَروسک خیمه شب بازی بی بخاری، نشسته در جایگاه مِهتری «یانکی» ها بیرون می آید، نشان از افزایش تیرگیِ بیش از پیشِ سپهر هماوندی های جهانی ملت ها و دولت ها در آینده دارد و باید یگانه و پیوسته با آن به رویارویی برخاست.

ب. الف. بزرگمهر   نهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۰

* آماج آمریکا [بخوان: «یانکی» ها!] پیروزی در سده بیست و یکم است (جو بایدن)؛ وی در سخنرانی خود که از «یوتیوب» کاخ سپید [بخوان: کاخ روسیاه!] پخش شد، همچنین از آمریکایی ها [بخوان: خرپول های «یانکی»!] خواست که پراکندگی در هازه (جامعه) و ناسازگاری میان حزبی را کنار بگذارند. به گفته ی مهترِ ابزار دستِ دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها، آمریکایی ها نباید با یکدیگرکه با سایر جهانیان همچشمی کنند!

بنیاد داده ها برگرفته از «اسپوتنیک» به تاریخ نهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۰ با ویرایش، پارسی و باز نویسی درخور از اینجانب است؛ افزوده های درون [ ] از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!