آقای حقوق دان چرا تنها یک طرف ماجرا را عنوان می دارید؟
... و من با خود می اندیشم:
آدم باید بسیار نادان باشد که تنها افزایش صادرات هر فرآورده ای را نشانه ی پیشرفت و بهبود اقتصادی بشمار آورد؛ زیرا، پرسش های منطقی زیر به میان می آید که چنین آدمی حتا اندکی نیز به آن ها نیندیشیده است:
الف. آیا سود چنین صادراتی به جیب همه ی مردم
ایران رفته یا تنها سوداگران و بازرگانان و دلالان و واسطه ها و سلف خرها همراه با
کارچاق کن های دیوانسالار بلندپایه از آن سود برده اند؟
ب. آیا چنین افزایشی در صادرات، زمینه ای برای کمبود
کالاها و همزمان افزایش بهای آن ها در بازار درون ایران فراهم نیاورده است؟
پ. آیا کمبود کالاها در بازار درونی و افزایش بهای آن
ها به نوبه ی خود تنگدستی بیش تر توده های مردم و سوء بهره برداری بازهم بیش تر
واسطه ها و سوداگران بازار درون و برون ایران را در پی نداشته و بحران اقتصادی را
دامن نزده است؟
بازهم پرسش های دیگری که همگی زنجیروار با یکدیگر هماوندند، می توان به میان آورد؛ ولی، می پندارم که پاسخِ همین چند پرسش چندان دشوار نباشد.
ب. الف. بزرگمهر هشتم آذر ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر