یک آگاهی رسانی بایسته
اینک نزدیک به دو روز است که به پیام رسان خود در «تلگرام» دسترسی ندارم. تا آنجا که می دانم، هیچگونه ندانمکاری از سوی من در کار نیست؛ افزون بر آنکه شیوه ی دسترسی، همانگونه که بسیاری کاربران این رسانه ی نامور به «اجتماعی» می دانند، برای کاربرد بسیار ساده است. در این میان، دستکم چهار بار در پیوند پشتیبانی آن (https://telegram.org/support)، دریافت نشدن شناسه (کُد) در تلفن همراهم را به آگاهی شان رسانده ام؛ ولی دشواری همچنان پابرجاست. امیدوارم یک دشواری ساده باشد. با این همه، با آنکه می دانم بسیاری در ایران به تارنگاشتم دسترسی ندارند، بایسته بود، دستکم از این راه، جُستار را به آگاهی برسانم. واپسین پیامی که در «تلگرام» نهاده ام، یادداشتِ «اگر دشمن کور خوانده، چجوری تا دل کوه آمده و آنهمه تجهیزات ارزشمند را نابود کرده؟!» به تاریخ ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۰ است. چنانچه پس از یادداشت نامبرده، هر چیز دیگری در آنجا درج شده باشد از آنِ من نیست. هر آن که گره این دشواری گشوده شود به آگاهی خواهم رساند.
ب. الف. بزرگمهر ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۰
***
برای آگاهی دوستان اینترنتی
از دیشب (بیست و دو اسپند ماه) با شناسه ی @BehzadBozorgmehr ، کاربر «تلگرام» شده ام. جز «گوگل پلاس» که بزودی بسته می شود و «تلگرام»، هموند هیچ رسانه ی نامور به «اجتماعی» دیگری نبوده، نیستم و نخواهم بود. شناسه های همسان که به نمونه هایی از آن، گاه در جستجوی اینترنتی برخورده ام یا دانسته و آگاهانه ساخته و پرداخته شده اند یا از آنِ کسانی دیگر به این نام، بی هیچ آماج بدی در سر است.
ب. الف. بزرگمهر ۲۳ اسپند ماه ۱۳۹۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر