خوب! بحمدلله دُم مان را به
دُم گربه های چینی نیز گره زدیم؛* با روس ها هم که بحمدلله از یک کاسه آش می خوریم؛ با شغال های اروپای باختری
هم برادران جا خوش کرده در «دولت زهدان اجاره ای»، کار و بارشان سکّه است و بسیاری
از ترفندهای توی سر مردم زدن و فریفتن شان را از روی دست آن ها آموخته و بحمدلله
خوب بکار می گیرند؛ گرچه، کَاَنَّهُ دور از چشم مان به برخی کارهای ناپسند و دور
از شأن نظام مُقَدَّس مان نیز سرگرمند، ولی چاره چیست؟ خواه ناخواه ناچاریم دندان
روی جگر بگذاریم و چشم پوشی کنیم: شتر دیدی، ندیدی! مهم این است که چرخِ موش نظام
بچرخد؛ گیریم که دور باطل است؛ ولی چه باک! برادران، بیکار نمی مانند که به پر و
پای هم بپیچند. اینک تنها جایی که مانده، همین «شیطان بزرگ» لعنت الله علیه است که
هر روز انگولک مان می کند و نمی گذارد به آینده خوش بین باشیم. انشاء الله دُم مان
را به آن ها هم گره بزنیم، دیگر کار تمام است و پله ی بزرگی از انقلاب اسلامی را
نیز درنوردیده ایم. پسر! یادت نره: بگو انشاء الله!
از زبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور»: ب.
الف. بزرگمهر ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۰
* «با توجه به اینکه دولت‌ها در ایران تغییر
می‌کنند و در ۲۵ سال آینده ممکن است گرایش‌های سیاسی مختلف، دولت را در اختیار داشته
باشند، دولت چین که برخاسته از یک حزب حاکم و از تداوم و ثبات برخوردار است، تاکید
داشت که نماینده‌ای از نظام نیز در این کار دخالت داشته باشد؛ لذا آقای لاریجانی
به عنوان مشاور مقام معظم رهبری چنین نقشی را ایفا کرد تا به تداوم این همکاری تاکید
شود.» گفته های خرموشی به نام کمال
خرازی، تمرگیده در جایگاه مهتری نهادی دهان پرکن به نامِ «شورای راهبردی روابط
خارجی»، برگرفته از «خبرگزاری
مهر» ۱۲ فروردین ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر