«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اردیبهشت ۲۸, سه‌شنبه

شمارتان که بیش تر شد، می شود اغتشاش علیه امنیت ملی!

شما وقتی به خیابان می آیید و پای می کوبید، خرموش های مان مأکولات شان را از ترس، نجویده فرو می دهند و توی گلوی شان گیر می کند؛ همه چیز بهم می ریزد؛ همه دستپاچه می شوند و کَاَنَّهُ همدیگر را گاز می گیرند. این یعنی اغتشاش! شاخ و دم هم ندارد؛ شمارتان که بیش تر شد، می شود اغتشاش علیه امنیت ملی! چه فکرکرده اید؟! امنیت ملی ما در گرو خاموش و سربزیر بودن تان و چو خر کار کردن برای بهره دهی به ماست؛ تنها آنگاه ما می توانیم مأکولات مان را با آسودگی و خشنودی خاطر از گلو فرو ببریم و نمازهای پر آب و تاب بخوانیم. شما حتا مُخِلِّ رابطه ی ما با الله هستید. مگر امام راحل مان نگفته بود، الله هم کارگر است؟ خوب! چه مرگ تان است؟! به درگاه الله که نماز بخوانید، همه روزتان، روز کارگر است. خدا را خوش می آید، این همه دل ما را می لرزانید؟!  

از زبان «کیر خر نظام»:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۴ اَمرداد ماه ۱۳۹۸

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/08/blog-post_79.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!