«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ خرداد ۲۷, پنجشنبه

شاه نتوانست چنین شاهکاری به انجام برساند که ما آغازگر آن بودیم

دیدید چگونه ایران را به یاری و همکاری بی دریغِ برخی از کودن ترین چپ ها از چنگ شان رهاندیم و به بنگاه های اقتصادی جهانی سپردیم تا آن را سر تا پا نوسازی و آباد کنند؟ شاه نتوانست یا شاید نخواست چنین شاهکاری به انجام برساند که ما آغازگر آن بودیم و شاگردان مان دنباله ی آن را پی گرفتند. اینجا که آمدیم با آنکه گناهان کوچک و بزرگی در زندگی زمینی از ما سر زده بوده، خدا ما را بخشید و گرچه به بهشتِ برین روانه مان نکرد به دوزخ نیز فرو افکنده نشدیم ...

ب. الف. بزرگمهر    ۲۷ خرداد ماه ۱۴۰۰



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!