خودت را به خریّت نزن و نیرنگبازی
را کنار بگذار ای حقیر! شاید بتوانی سرِ تنی چند از خنگ و خُل ترین برادران
پیرامونت را همچنان شیره بمالی؛ ولی بخوبی می دانی که پای نهادن به چنین نمایش
خوارکننده و ریشخندآمیزی جز بال و پر دادن به رژیم ورشکسته ای که بویی از ایران و
ایرانیت نبرده و چون گماشته ی «از ما بهتران حهان» به سرکوب توده های مردم دست می
یازد، بیش نیست.* همین دیروز پریروز نیز در
یاوه گویی های بس گستاخانه ای از آن میان، فرموده بودی:
«... به فضل الهی روز جمعه
مردم برخلاف خواست دشمنان، دوباره به ایران و جمهوری اسلامی آبرو میدهند و همه
قشرها با سلیقههای متفاوت سیاسی به میدان میآیند... انشاءالله این دفعه هم ملت با حضور خود به نظام
و کشور آبرو خواهد داد.»**
گیریم که مردم چنین کردند که بیگمان دیگر نخواهند کرد. تو و رژیم پوشالیِ ترسان و لرزانت که از سایه ی خود نیز می ترسید، همین اندک آبروی با گدایی بدست آمده را به بازار جهانی برده و خواهید فروخت. پیامد آن نیز اندکی درازتر شدن زیست ننگین تان همراه با نرمش های قهرمانانه ی تازه به بهای بدبختی های بس بزرگ تر برای ایران و ایرانی و سرافکندگی بیش از پیشِ ملت ایران خواهد بود. دستار سیاهت را گواه بگیر و آزمون های دردناک گذشته را به یاد آور! آیا جز این ها دستاوردی در کار است؟
ب. الف. بزرگمهر ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۰
* «امروز میداندار و صحنهگردان اصلی مردم هستند که با رأی خود سرنوشت و تکلیف کلی و اساسی کشور را برای سالهای بعد معین میکنند؛ بنابراین امروز متعلق به مردم است. بر اساس این واقعیت، خرد انسانی حکم میکند همه در این آزمون بزرگ ملی و سراسری شرکت کنند و علت دعوت مکرر ما از مردم برای حضور در انتخابات نیز این است که در درجه اول خود مردم از این حضور نفع میبرند و جمهوری اسلامی نیز امتیازات بزرگی در عرصه بینالمللی بهدست میآورد.»
از یاوه گویی های «کیر خر نظامِ خرموش پرور» پس از ریختن رای خود در حسینیه ای نامور به «امام خمینی»، برگرفته از «اسپوتنیک» ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۰ (برجسته نمایی های متن، همه جا از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
** برگرفته از تارنگاشت «کیر خر نظام» ۲۶ خرداد ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر