جستجوی راهکار و برنامه ریزی برای ریدن به «جاده ابریشم چینی»

ما نمایندگان ششلول بندهای جامعه جهانی اینجا گرد آمده ایم تا مغزهای از کار افتاده و رنجورِ خود را روی هم بگذاریم و راه هایی برای جلوگیری از پیشرفت «جاده ابریشم چینی» و ریدن بروی آن بیابیم. ما نخواهیم گذاشت ناخودی به مرده ریگ و بازمانده ی (ارث و میراث) تاریخی مان دستبرد بزند و فرمانبرداران و سرسپردگان مان در این یا آن کشور را به نافرمانی از ما وادارد. اینجا نیز همانگونه که می بینید، هر کس جای و جایگاه خود را دارد؛ این یکی هم که کنارم ایستاده، جایش آن پشت بود؛ ولی بخاطر پول و سرمایه ی هنگفت ایرانی که در کشورش تلنبار شده، او را جلو کشیدیم تا بیش تر به پیشرفت برنامه مان کمک کند.

از زبان «پرزیدنت بادبادی»:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۰

رهبران هفت کشور نامور به «گروه ۷» که در «کورن‌وال»، جایی‌ در جنوب باختری انگلیس، نشست خود را برگزار می‌کنند، در جستجوی یافتن پاسخی هماهنگ برای رویارویی با افزایش رخنه ی اقتصادی چین از راه برنامه ای «جاده ابریشم» هستند.

یکی از بلندپایگان دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها در هماوندی با این گردهمایی گفته است، آماج ما تنها رویارویی با چین نیست؛ جستار برجسته این است که «ما تاکنون برنامه ی جایگزین سازگاری بیرون نداده ایم که نشان دهنده ی ارزش‌ها، برسنج ها (استانداردها) و شیوه ی بازرگانی ما باشد.»

«کمربند و جاده» چین، یک برنامه ی زیرساختی تنومند و دارای چشم انداز با آماج ساخت بندرها، رشته راه های (خطوط) گوناگون، آهنراه ها (خطوط ریلی) و بزرگراه‌ها از کشورهای آسیایی تا اروپایی است که برای نخستین‌بار در سال ۲۰۱۳ از سوی مِهتَرِ ‌جمهوری چین: «شی جی پینگ»، در میان نهاده شد و سپس به بوته ی آزمون درآمد.

بنیاد داده ها برگرفته از رسانه ای امپریالیستی به تاریخ  ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ برجسته نمایی های متن نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)