«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ خرداد ۲۱, جمعه

روز و روزگار بیم برانگیز زندانیان سیاسی ایران

شایان درنگ همه ی گروهبندی های ریز و درشت ناهمداستان با رژیم خرموش پرور اسلام پیشگان که بجای یگانه شدن با آماج سرنگونی این رژیم پلید، همچنان با شعارهایی در بیش تر باره ها پوچ، نادرست و ناسازگار با روز و روزگار کنونی توده های مردم ایران، یک قل دو قل بازی می کنند و به تراشیدن سر یکدیگر سرگرمند. شرم تان باد!

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۰ 

***

ناقوس شوم مرگ بار دیگر برای زندانی سیاسی دیگری به صدا درآمد. بدیهی است که جان انسان‌ها در سیستم بگیر و ببند قضاییه جمهوری اسلامی و شکنجه‌گاه‌های آن هرگز اهمیتی نداشته و ندارد.

عصر روز شنبه، پانزدهم خرداد ماه، جوانی خوش‌نام، مردی شریف از همبندان ما در بند قرنطینه ی «زندانِ تهران بزرگ» در اثر قصور عامدانه ی قوه قضاییه جانش ستانده شد. ساسان نیک نفس همزمان از چند بیماری سخت قلبی، کلیوی، اعصاب و روان و دیابت رنج می‌برد و طی ۱۱ ماهی که ناعادلانه در حبس بود، تنها همبندانش از او مراقبت می‌کردند؛ پدر دو دختر خردسال که به جرم تحریر چند نگاشت در شبکه‌های اجتماعی دچار مصیبت حبس پنج ساله شده بود، اکنون قربانی حکومتی شده که در این ۴۳ سال شوم و سیاهِ به بند کشیدن، شکنجه، کشتار و نابود کردن خانواده‌ها تفریح لذت‌بخش جلادان آن بوده است. آدمی از این حجم از قساوت متحیر می‌شود که ساسان‌ها و بهنام محجوبی‌ها با وجود ابتلا به چندین بیماری جسمی و روحی محبوس می‌شوند بگونه‌ای که نه تنها مشمول قانون عدم توانایی تحمل حبس نمی‌شوند که در زندان به سبب عدم رسیدگی جان می‌سپارند؛ گویی ماشین مرگ قوه قضاییه سرِ باز ایستادن ندارد و اینگونه است که زندانیان سیاسی دیگری از جمله حسین هاشمی، محمد ترکمانی و چندین تن دیگر هم اکنون مدت یک هفته است که به بند جرایم خشن منتقل شده و در اعتصاب غذا بسر می‌برند و هر لحظه امکان دارد به سرنوشت دردناک علیرضا شیرعلی محمدی دچار شوند که سه سال پیش در همین زندان ناجوانمردانه به قتل رسید.

ما زندانیان سیاسی «تهران بزرگ»، ضمن تکذیب اطلاعیه سراسر دروغ سازمان زندان‌ها درباره ی مرگ مظلومانه ی ساسان نیک نفس، اعمال قوه قضاییه را محکوم می کنیم و از ملت شریف و آزادی‌خواه ایران در داخل و خارج از کشور و تمامی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی، «عفو بین‌الملل» و «دیده بان حقوق بشر» می‌خواهیم در قبال این جنایت و جنایت‌های از این دست سکوت نکنید؛ چرا که جمهوری اسلامی برای خفه کردن صدای آزادی خواهان هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد.

اسامی امضا کنندگان این بیانیه:

۱ـ شاپور احسانی راد

۲ ـ میلاد ارسنجانی

۳ ـ اکبر باقری

۴ ـ کوروش باقری

۵ ـ رضا بیج وند

۶ ـ خالد پیرزاده

۷ ـ احمد علی حاتمی

۸ ـ حمید خرمی

۹ ـ علیرضا خیری

۱۰ ـ ایمان دارایی

۱۱ ـ احسان دولتخواه

۱۲ ـ شهاب سلطانیان

۱۳ ـ محمد سلمانی

۱۴ ـ رضا طالشیان جلودارزاده

۱۵ ـ عبدالحبیب عبدالکریمی

۱۶ ـ داوود عبداللهی

۱۷ ـ میثم غلامی

۱۸ ـ اکبر فرجی

۱۹ ـ علیرضا فرشی

۲۰ ـ امیر احسان قاضی

۲۱ ـ پویا قبادی

۲۲ ـ حسین قشقایی

۲۳ ـ سعید قطان کاشانی

۲۴ ـ علی قهرمانی

۲۵ ـ فرزاد قهرمانی

۲۶ ـ اسماعیل گرامی

۲۷ ـ نوید لطیفی

۲۸ ـ شهاب نصراللهی

۲۹ ـ علی نوری زاد

۳۰ ـ مسعود وظیفه

برگرفته از «تلگرام» ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۰ (با اندک ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!