می بینید؟ اینجا دیگر از آن اُلدورم دولدورم ها و خط و نشان کشیدن ها برای این و آن نشانی نیست؛ همه چیز از چاپلوسی و نیاز به خوشخدمتی به ما گرفته تا رشک بردن به نیروی ما و آرزو برای آنکه جای کسی چو من باشد را می توان در چهره و چشمانش خواند. خوب! تا اینجای کار با همه ی دودوزه بازی ها، زیرِآبی رفتن ها و هر از گاهی غش کردن در دامن روس ها، نقش خود را خوب انجام داده و دستگاه دیپلماسی مان از کار وی خشنود است؛* گرچه، رویهمرفته موش پلشتی است که همواره باید هوای کار با وی را داشت.
از اندیشه و زبان «پرزیدنت بادبادی»: ب. الف. بزرگمهر ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۰
* «در کنارِ نشست ꞌناتوꞌ در بروکسل، مِهترانِ آمریکا [بخوان: «یانکی» ها!] و ترکیه [بخوان: رژیم مافیایی فرمانروا بر ترکیه!] نشستی جداگانه خواهند داشت و برنامه ای گسترده دارند. چالش های سامانه ای (منطقه ای)، چالش ꞌمدیترانه خاوریꞌ، سوریه، ایران، ꞌقَرَه باغꞌ و بیگمان نقشی که ترکیه در گفتگوها و سیاست ورزی (دیپلماسی) درباره ی افغانستان و چگونگی گره گشایی دوگانگی های برجسته میان ما بویژه درباره ی هوده ی آدمی (حقوق بشر) و سایر کشورها بازی خواهد کرد.»
گفته های «جیک جیک تو لیوان»، رایزن پایداری ملی (مشاور امنیت ملی) «پرزیدنت بادبادی»، برگرفته از «اسپوتنیک»، ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۰ با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر