چند روزی هست که دوباره
پرونده کرسنت و بیژن زنگنه بر سر زبان ها افتاده است؛ ولی، این بار مساله جدی است.
بسیار هم جدی! ماجرا هم از اینجا دوباره بحث انگیز شده که «دادگاه لاهه» که مسوول
بررسی این پرونده است از «شرکت ملی نفت ایران» خواسته به علت تغییر دولت در ایران،
اگر همچنان پیگیر این پرونده هستند، درخواست دادرسی و شکایت خود را در نامه ای
اعلام کنند؛ ولی امروز که واپسین مهلت فرستادن شکایت بوده، خبری از درخواستنامه ی
دادرسی و پی گیری دوباره ی این پرونده از سوی «شرکت ملی نفت» نیست! آرش این حرکت
«شرکت نفت» این است که دراین پرونده هیچگونه تخلفی روی نداده و با پس گرفتن شکایت،
پرونده خود به خود بسته می شود؛ ولی شوربختانه این پرونده با پس گرفتن شکایت ایران
فرجام نمی یابد؛ چون دادخواست دیگری در این باره از سوی شیخ نشین های «امارات» در
کار است.
اماراتی ها پس از از میان برداشتن یکسویه ی قرارداد از سوی
ایران به «دادگاه لاهه» شکایت بردند و اکنون با کناره گیری ایران از پیگیری این
تبهکاری و رشوه خواری به گمان بسیار بالا در دادگاه پیروز خواهند شد و «دادگاه
لاهه» ایران را مبلغی میان ۸ تا ۱۲ میلیارد دلار به خاطر از میان برداشتن یکسویه ی قرارداد و دیرکرد صدور
گاز جریمه خواهد کرد. جدا از این جُستار و افزون بر پرداخت دیرکرد و غرامت، «شرکت
ملی نفت ایران» بر پایه ی «قرارداد کرسنت» می باید گاز «میدان سلمان» خود را به
مدت ۲۵ سال و با یک سی ام بهای جهانی گاز به «امارات» بفروشد.
به این ترتیب و از هم اکنون می توان فرنام «بدهکارترین
متهم جهان» را بر روی بیژن نامدار زنگنه نهاد که اگر تاکنون نامی نداشته، زین پس
برای همیشه نامدار خواهد بود!
از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی نویسی و بازنویسی درخور از
سوی اینجانب؛ عنوان نیز از آنِ من است.
ب. الف. بزرگمهر
https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/12/blog-post_17.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر