مردک پفیوز پس از مُشتی زرزر و پرچانگی و به میخ و به نال (نعل) زدن در یکی از دورِ همی های جَک و جانورانی دزد به نام «مسوول» درباره ی زیان های بزرگ پیامد بریده شدن برق در جای جای ایران، سرانجام به اینجا می رسد که:
«البته ما فکر نمیکردیم که این قدر مصرف بالا برود. یکی از جاهایی که مصرف را خیلی بالا برده است، دستگاههای سرمایشی است. من از مردم میخواهم که در مصرف برق صرفه جویی کنند. اگر همین الان، یکی از دستگاههای سرمایشی خود را کم کنند و خاموش کنند، خیلی فایده دارد. همین یک دستگاه اگر خاموش شود و یا لامپهای اضافه خاموش شود، خیلی از دغدغههایی که الان وجود دارد با همین همکاری برطرف خواهد شد.» (برگرفته از «ایسنا» ۱۵ تیر ماه ۱۴۰۰)
فشرده ی پرچانگی ها را اگر در
یک گزاره بزبان کژدم گزیده شان که در بسیاری باره ها پای پیامبر و «عمّه عطّار»
(ائمه اطهار) و خدا نیز در آن ها به میان می آید، بچکانم، چنین از آب درمی آید:
به پیامبر عظیم الشان مان اقتداء کنید که در نور ماه و
حتا تاریکی، کار خود را پی می گرفت و آخ هم نمی گفت.
ب. الف. بزرگمهر ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر