دخمه ای است و همه ی دار و ندارِ خانواده ای عیالوار همین است. قرار بود انقلاب برای آن ها نیز که «سند دست های پینه بسته شان است»، زندگی آبرومندانه فراهم کند؛ زندگی آبرومندانه ای که نه برای آن ها و نه برای هیچکس فراهم نشد؛ حتا برای دزدان و میوه چینان انقلاب که هنوز نمازهای پر آب و تاب می خوانند و رهبرشان: «علی بابا» را گاه گداری به اندرزگویی وامی دارند که شب های ماه رمضان پرخوری نکنید ... عیش و عشرت تان را جلوی چشم مردم انجام ندهید تا دل شان کباب شود ...
نمازهایی که از هزاران ناسزای چارواداری و ناموسی بدتر است! خوشبختانه درهای توبه باز است؛ چند بار تاکنون توبه کرده اند، نمی دانم؛ ولی خُمس و زکات می پردازند و به دلار نیز می پردازند تا بر میلیاردهای «علی بابا» افزوده شود و میانجی شان شود تا در آن جهان نیز به آن ها بد نگذرد و خرده حسابی با خداوند بخشنده ی مهربان نداشته باشند ... زندگی به همین سادگی و با خوبی و خوشی می گذرد. بر چشم حسود لعنت!
ب. الف. بزرگمهر سوم اسپند ماه ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر