«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ مرداد ۲۹, جمعه

ایجا که بمونیم خرا ما رو داغ می کنن ... ـ بازپخشش

از زبان آن پیرزن:
الهی به حق علی آتیش به جونت بیفته که همه ی بِچِّه های ما رو آواره ی دیار غربت کردی. هر کی هم ایجا مونده، نمیاد دستی برسونه ای گوسپندا را ببره صحرا بچرونه. همه به سرشون زده برن اروپا. انگاری اونجا خر داغ می کنن. بهشون هم که مِگی، جواب مِدَن:
ایجا که بمونیم خرا ما رو داغ می کنن و نعل به پامون مِزَنن؛ اوجا خر هم داغ نکنن بهتر از ایجاس ... 

ب. الف. بزرگمهر    ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/11/blog-post_87.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!