«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ شهریور ۱۵, دوشنبه

یاد داستان خر گمشده ی آن مُلّای گیج و گول نمی افتید؟

یاد داستان خر گمشده ی آن مُلّای گیج و گول نمی افتید؟* دژخیم الدوله خری که بر آن نشسته بود و می راند را فراموش کرد یا شاید رویش نشد نام ببرد: پیرِ خرِ نیایِ «داعش» های کنونی در سال ۱۳۶۷

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ شهریور ماه ۱۴۰۰

* گماشته ی تازه ی «خیمه و خرگاه نظام خرموش پرور» درباره ی کوشش کشورهای سامان (منطقه) و جهان برای پیکار با تروریسم و «داعش» با بر زبان راندنِ اینکه «داعش» بدست آمریکایی ها [بخوان: «یانکی» ها!] پدید آمده و از سوی آن ها پشتیبانی می شود، گفت:
«آمریکایی ها برای حمایت از داعش و تروریسم جدید باید به افکار عمومی دنیا پاسخ دهند.»

«نشانه خدا» رییسی بر این نکته پافشرد که جمهوری اسلامی ایران [بخوان: «ولایت بی سر و سامان خرموش پرور!] تروریسم از هر گونه ی آن را محکوم می کند و از نظر ما فرقی بین داعش دمشق، داعش عراق و داعش خراسان وجود ندارد.

از گفتگوی راه دورِ دژخیم الدوله: ابراهیم رییسی با غارچ روییده بر پاجوشِ درختِ سر تا پا کپک زده ی دمکراسی بورژوایی: «امانوئل مکرون» ـ یکشنبه ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۰، برگرفته از «اسپوتنیک»  ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!