برای رئیس‌جمهوری نمی‌نویسم
که هر صبح مسواک می‌زند
تا از صلح بگوید؛
برای مردمی نمی‌نویسم
که دهان چمدان هایشان
پر از شعر است؛
برای فشنگ‌ها می‌نویسم؛
دوستانی که مدت‌ها
زیر سقف یک کارخانه
ساکت بودند.
به دو جبهه مختلف که فروخته شدند،
تازه فهمیدند
چه‌قدر حرف
برای گفتن دارند ...
جاوید هاشمی (سراینده ی افغان)
برگرفته از «تلگرام» ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۰
برنام را از بوم برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر