«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ شهریور ۱۲, جمعه

کشوری بی همتا در میان همه ی کشورهای روی زمین! ـ بازپخشش

نشانه ای دیگر از پیشرفت در سرزمینی که بزرگ ترین دانشمند سده های میانی: پورسینا از آن برخاسته و هم اکنون قانون های شتریِ شرع انور در آن فرمانرواست. می گویید این چگونه پیشرفتی است؟! بله، شاید حق با شما باشد؛ ولی تنها تا اندازه ای؛ زیرا شتر در میان سایر جانداران روی زمین، تنها جانوری است که پَسَکی می شاشد. خوب! آقایان فرمانروا بر چنین سرزمینی نیز، همانگونه که خودشان از همان نخست بارها و بارها بر آن پافشاری نموده اند، کشوری بی همتا در میان همه ی کشورهای روی زمین ساخته اند. می بینید؟! جای هیچگونه شگفتی نیست. شتر پَسَکی می شاشد؛ بسیاری از قانون ها بر بنیاد شمار شترها و رفتار شتر ساخته شده و کاربرد یافته است. پیشرفت ها هم نمی تواند پَسَکی نباشد. باور نمی کنید؟! نمونه ی دیگرش شتری کینه توز، تمرگیده در پسِ پرده است که یکی دو سبزه قبا و زهره ای اسلام آورده و زهرا شده را به زندان افکنده و هر بار که به وی گوشزد می کنند، دندان قروچه می کند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۶ شهریور ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/09/blog-post_41.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!